Mga pagbigkas ng Makapangyarihang Diyos - Paano Maglingkod Ayon sa Kalooban ng Diyos
Ngayon, uunahin natin tatalakayin kung paano dapat paglingkuran ng tao ang Diyos sa kanilang paniniwala sa Diyos, ano ang mga kondisyon na dapat tuparin at kung ano ang dapat maunawaan ng mga naglilingkod sa Diyos, at ano ang mga paglilihis sa inyong serbisyo. Dapat ninyong maunawaan ang lahat ng ito. Ang mga isyung ito ay tumutuon sa inyong paniniwala sa Diyos, kung paano kayo maglakad sa landas ng patnubay ng Banal na Espiritu, at kung paano ang inyong lahat ay inayos ng Diyos, at papahintulutan nila kayong malaman ang bawat hakbang ng gawa ng Diyos sa inyo. Kapag naabot ninyo ang puntong iyon, inyong ikalulugod ang pananampalataya sa Diyos, kung paano maniwala nang wasto sa Diyos, at ano ang dapat ninyong gawin upang kumilos ng naayon sa kalooban ng Diyos. Gagawin kayo nitong ganap at lubos na masunurin sa gawa ng Diyos, at hindi kayo magrereklamo, hindi ninyo hahatulan, o susuriin, at lalong hindi magsasaliksik. Dagdag pa rito, magagawa ninyong maging masunurin sa Diyos hanggang sa kamatayan, nagpapahintulot sa Diyos na mailihis kayo at mapaslang na parang isang tupa, upang kayong lahat ay maging mga Pedro ng panahong 1990, at maaaring sukdulang mahalin ang Diyos kahit na nasa krus, nang walang kahit kaunting reklamo. Doon lamang kayo maaaring mamuhay bilang mga Pedro ng panahong 1990.
Ang bawa’t isang may katiwasayan ay maaring manilbihan sa Diyos—subalit kailangan lamang yaong mga magbibigay ng kada pangangalaga sa kalooban ng Diyos at umunawa sa kalooban ng Diyos ang siyang karapat-dapat at may karapatang maglingkod sa Diyos. Sa inyong mga karanasan, makikita na maraming mga tao ang naniniwala na ang paglilingkod sa Diyos ay nangangahulugang maalab na pagkalat ng ebanghelyo ng Diyos, paglalakbay para sa Diyos, paggugol at pagsakripisyo para sa Diyos, at iba pa; mas maraming taong relihiyoso ang naniniwalang ang paglilingkod sa Diyos ay ang paglakad na may Biblia sa kanilang mga kamay, ikinakalat ang ebanghelyo ng kaharian ng langit at nagliligtas sa mga tao sa pag-utos sa kanila na magsisi at magkumpisal; maraming mga opisyal ng relihiyon ang nag-iisip na ang paglilingkod sa Diyos ay pangangaral sa kapilya matapos mag-aral sa seminaryo, pagtuturo sa mga tao ng pagbasa ng mga kabanata ng Biblia; maraming mga kapwa kapatid ang naniniwala na ang paglilingkod sa Diyos ay nangangahulugang hindi pag-aasawa o pagbuo ng isang pamilya, at paglalaan ng kanilang buong buhay sa Diyos; may mga tao rin sa mga naghihirap na rehiyon na naniniwalang ang paglilingkod sa Diyos ay ang paggamot at pagpapalayas ng mga demonyo, o pagdarasal para sa mga kapatid, o paglilingkod sa kanila; sa inyo, marami ang naniniwalang ang paglilingkod sa Diyos ay pagkain at pag-inom ng mga salita ng Diyos, at pananalangin sa Diyos araw-araw, at pagbisita sa mga simbahan saanman; gayundin, may mga tao na nagsasabing ang pamumuhay ng buhay sa simbahan ay paglilingkod sa Diyos. Ngunit iilang mga tao lang ang nakakaalam kung ano ang aktwal na kahulugan ng paglilingkod sa Diyos. Bagama’t mayroong maraming mga naglilingkod sa Diyos kahalintulad ng mga bilang ng bituin sa kalangitan, ang bilang ng maaaring direktang maglingkod, at sino ang may kakayahang maglingkod sa kalooban ng Diyos, ay kakaunti—napakaliit lamang. Bakit ko sinasabi ito? Sinasabi ko ito dahil hindi ninyo maintindihan ang kahalagahan ng pariralang “paglilingkod sa Diyos,” at mababaw ang inyong pag-unawa kung paano paglingkuran ang kalooban ng Diyos. Ngayon, pangunahing tinatalakay natin kung paano maglingkod alinsunod sa kalooban ng Diyos, paano maglingkod upang magpasaya sa kalooban ng Diyos.
Kung nais ninyong maglingkod sa kalooban ng Diyos, dapat muna ninyong maunawaan kung anong uri ng mga tao ang minamahal ng Diyos, kung anong uri ng mga tao ang kinamumuhian ng Diyos, kung anong uri ng mga tao ang ginagawang perpekto ng Diyos, at kung anong uri ng mga tao ang karapat-dapat maglingkod sa Diyos. Ito man lang ang dapat na mayroon kayo. Dagdag pa rito, dapat ninyong malaman ang mga hangarin ng gawa ng Diyos, at ang gawa ng Diyos na gagawin dito at ngayon. Matapos unawain ito, at sa pamamagitan ng paggabay ng mga salita ng Diyos, kailangan muna ninyong pumasok, at unang tumanggap ng komisyon ng Diyos. Kapag aktwal kayong dumanas batay sa mga salita ng Diyos, at kapag tunay ninyong alam ang gawa ng Diyos, kayo ay magiging karapat-dapat sa paglilingkod sa Diyos. At kapag kayo ay naglilingkod sa Kanya, iminumulat ng Diyos ang inyong mga mata, at nagpapahintulot sa inyo na magkaroon ng isang mas higit na pang-unawa ng Kanyang gawa at mas malinaw itong makikita. Kapag pumasok ka sa katotohanan, ang iyong mga karanasan ay mas magiging malalim at tunay, at ang lahat sa inyo nagkaroon ng ganoong karanasan ay maaaring maglakad kabilang ang mga iglesia at maglaan sa inyong mga kapatid, ang bawat isa ay pinagmumulan ng lakas ng iba upang punan ang inyong sariling kakulangan, at nagkakaroon ng isang mas mayamang kaalaman sa inyong mga espiritu. Matapos makamit ang epektong ito, saka lamang kayo maaaring maglingkod sa kalooban ng Diyos at gawing perpekto ng Diyos sa kurso ng inyong serbisyo.
Ang mga naglilingkod sa Diyos ay dapat kapuso ng Diyos, sila ay dapat na minahal ng Diyos, at may kakayanan sa sukdulang katapatan sa Diyos. Di alintana kung ikaw ay kumilos sa likod ng mga tao, o sa harap ng mga ito, ikaw ay makatatanggap ng kagalakan ng Diyos sa harap ng Diyos, ikaw ay may kakayahang tumindig nang matatag sa harap ng Diyos, at paano ka man tratuhin ng ibang mga tao, lagi mong tinatahak ang sarili mong landas, at maglaan ng pangangalaga sa bawat pasanin ng Diyos. Tanging ito ang isang kapuso ng Diyos. Na ang mga kapuso ng Diyos na maaaring direktang magsilbi sa Kanya dahil sila ay binigyan ng mahalagang komisyon ng Diyos, at pasanin ng Diyos, nagagawa nilang tratuhin ang puso ng Diyos bilang kanila, at maging ang pasanin ng Diyos bilang kanila, at hindi mahalaga sa kanila kung magkaroon o mawalan sila ng pagkakataon: Kahit wala silang pag-aasam, at wala silang makukuha, sila ay palagiang naniniwala sa Diyos na may mapagmahal na puso. At dahil dito, ang ganitong uri ng tao ay kapuso ng Diyos. Ang kapuso ng Diyos ay Kanya ring pinagkakatiwalaan; ang mga pinagkakatiwalaan lamang ng Diyos ang maaaring magbahagi ng Kanyang pagkabalisa, at Kanyang mga nais, at bagaman ang kanilang laman ay masakit at mahina, natitiis nila ang mga sakit at tinatalikdan ang kanilang sariling kasiyahan upang mapasaya ang Diyos. Nagbibigay ang Diyos ng mas maraming pasanin sa nasabing mga tao, at kung ano ang gagawain ng Diyos ay ipinapahayag gamit ang mga taong ito. Kaya, ang mga taong ito na minamahal ng Diyos, tagapaglingkod sila ng Diyos na nagnanais ng Kanyang sariling puso, at ang mga tanging tao na tulad nito ang maaaring mamuno kasama ng Diyos. Kapag ikaw ay tunay na naging kapuso ng Diyos ay tiyak na mamumuno ka kasama ng Diyos.
Si Hesus ay nagawang kumpletuhin ang komisyon ng Diyos—ang gawain na pagtubos sa sangkatauhan—dahil ibinigay Niya ang bawat pagkalinga sa kalooban ng Diyos, nang walang pansariling pagpaplano at konsiderasyon. Kaya, pati, Siya ay kapuso ng Diyos—ang Diyos Mismo, isang bagay na lubos ninyong nauunawaan. (Sa katotohanan, Siya ang Diyos Mismo na pinatotohanan ng Diyos; nabanggit ko ito dito upang gamitin ang katotohanan kay Hesus upang isalarawan ang paksa.) Nagawa Niyang ilagay ang panukalang pamamahala ng Diyos sa kalagitnaan, at laging nananalangin sa Ama sa langit at hinahangad ang kalooban ng Ama sa langit. Nanalangin siya, at sinabi: “Diyos Ama! Ganapin yaong nasa sa Iyong kalooban, at kumilos hindi ayon sa Aking mga intensyon; na Iyong gagawain alinsunod sa Iyong kagustuhan. Maaaring mahina ang tao, ngunit bakit Ka dapat mag-alala para sa kanya? Paano mangyayari na tao ang paksa ng Iyong pag-aalala, tao na tulad ng isang langgam sa Iyong kamay? Sa Aking puso, nais ko lamang na makamit ang Iyong kalooban, at nais ko ang Iyong nanaisin na Aking gawain ayon sa Iyong sariling intensyon.” Habang nasa daan ng Herusalem, nadama ni Hesus ang paghihirap, na para bang ang isang kutsilyo ay iniikot sa Kanyang puso, subalit Siya ay walang pinaka-maliit na intensyong tumalima sa Kanyang mga salita; palaging mayroong isang malakas na puwersang humihimok sa Kanya na lumusong kung saan Siya ipapako sa krus. Sa huli, Siya ay ipinako sa krus at naging ka-anyo ng makasalanang laman, na kumukumpleto sa gawa ng pagtubos sa sangkatauhan, at umiibabaw sa posas ng kamatayan at ng Hades. Sa harap Niya, nawalan ng kapangyarihan ang kamatayan, impiyerno, at Hades, at nilupig Niya ang mga ito. Siya ay namuhay ng tatlumpu’t tatlong taon, sa kabuuan nito palagi Niyang ginagawa ang Kanyang makakaya upang matupad ang kalooban ng Diyos ayon sa gawa ng Diyos sa panahong iyon, hindi kailanman isinasaalang-alang ang Kanyang sariling pakinabang o kawalan, at laging isinasa-isip ang kalooban ng Diyos Ama. Kaya, matapos na Siya ay mabinyagan, sinabi ng Diyos: “Ito ang sinisinta kong Anak, na siya kong lubos na kinalulugdan.” Dahil sa Kanyang serbisyo sa harap ng Diyos na ayon sa kalooban ng Diyos, naglagay ang Diyos ng mabigat na pasanin ng pagtubos ng buong sangkatauhan sa Kanyang mga balikat at pinahayo Siya na tuparin ito, at Siya ay kwalipikado at may karapatan upang makumpleto ang mahalagang gawaing ito. Sa kabuuan ng Kanyang buhay, tiniis Niya ang walang-hangganang kaparusahan para sa Diyos, at Siya ay tinukso ni Satanas nang hindi mabilang na beses, ngunit Siya ay hindi kailanman nawalan ng pag-asa. Binigyan Siya ng Diyos ng nasabing gawain dahil pinagkakatiwalaan Niya Siya, at minamahal Siya, at kaya’t sinabi ng Diyos: “Ito ang sinisinta kong Anak, na siya kong lubos na kinalulugdan.” Sa oras na iyon, si Hesus lamang ang maaaring tumupad sa komisyong ito, at ito ay isang bahagi sa pagkumpleto ng Diyos sa Kanyang gawain ng pagtubos sa buong sangkatauhan sa Kapanahunan ng Biyaya.
Kung, katulad ni Hesus, kayo ay maaaring makapag-bigay ng pangangalaga sa pasanin ng Diyos, at talikdan ang inyong laman, ipagkakatiwala sa inyo ng Diyos ang Kanyang napakahalagang gawain sa inyo, upang inyong matugunan ang mga kondisyon ng paglilingkod sa Diyos. Ang mga nasabing pagkakataon lamang ang hahamon sa inyong sabihin na inyong ipapatupad ang kalooban ng Diyos at kukumpletuhin ang Kanyang komisyon, sa panahon lamang na iyon inyong masasabi na kayo ay tunay na naglilingkod sa Diyos. Kumpara sa halimbawa ni Hesus, mangangahas ka ba sabihing ikaw ay Kapuso ng Diyos? Mangangahas ka bang sabihin na isinasagawa mo ang kalooban ng Diyos? Mangangahas ka ba sabihing ikaw ay tunay na naglilingkod sa Diyos? Kung, ngayon, hindi mo nauunawaan ang nasabing serbisyo sa Diyos, ikaw ba ay mangangahas sabihing kapuso ka ng Diyos? Kung sinasabi mong ikaw ay naglilingkod sa Diyos, hindi ka ba lumalapastangan laban sa Kanya? Pag-isipan ninyo ito: Ikaw ba ay naglilingkod sa Diyos, o sa iyong sarili? Nagsisilbi ka kay Satanas, ngunit patuloy mong bulag na sinasabing naglilingkod ka sa Diyos—hindi mo ba nilalapastangan ang Diyos sa ganito? Maraming tao sa Aking likuran na nagnanais sa estado ng pagpapala, nilalamon nila ang pagkain, nais nila palagiang magpahinga at laging pangalagaan ang laman, laging natatakot na walang paraan sa laman. Hindi nila ginagawa ang kanilang karaniwang tungkulin sa simbahan, at kumakain nang walang bayad, o pinagsasabihan ang kanilang mga kapatid gamit ang Aking mga salita, masigasig silang nakatayo at ipinamukha sa iba. Palagiang sinasabi ng mga taong ito na dala nila ang kalooban ng Diyos, lagi nilang sinasabi na sila ay kapuso ng Diyos—hindi ba ito kahibangan? Kung ikaw ay may matuwid na adhikain, ngunit hindi napaglilingkuran ang kalooban ng Diyos, kung gayon ikaw ay nananatiling mangmang; ngunit kung ang iyong mga adhikain ay hindi tama, at sinasabi mo pa rin na ikaw ay naglilingkod sa Diyos, sa gayon ikaw ay taong sumasalungat sa Diyos, at marapat parusahan ng Diyos! Wala Akong simpatya sa mga naturang tao! Sa bahay ng Diyos malaya silang kumakain, at hinahangad ang kasaganahan ng laman, at walang konsiderasyon sa pagsasaalang-alang sa mga interes ng Diyos; lagi nilang hinahanap kung ano ang mabuti para sa kanila, hindi nila pinapansin ang kalooban ng Diyos, ang lahat ng kanilang ginagawa ay hindi pinapahintulutan ng Espiritu ng Diyos, lagi silang umiiwas at nagbabanta laban sa kanilang mga kapatid, at balat-kayo, tulad ng isang soro na nagnanakaw ng ubas, at sumisira ng ubasan. Maaari bang maging kapuso ng Diyos ang mga taong iyon? Ikaw ba ay wasto upang matanggap ang biyaya ng Diyos? Wala kang pananagutan sa iyong buhay at simbahan, ikaw ba ay wasto na matanggap ang komisyon ng Diyos? Sino ang mangangahas na magtiwala sa isang katulad mo? Kapag ikaw ay naglilingkod nang ganito, maaari bang magtiwala ang Diyos sa iyo ng mas mabigat na gawain? Hindi ba ninyo inaantala ang mga bagay?
Sinasabi ko ito upang inyong malaman kung anong mga kondisyon ang dapat matupad upang magsilbi sa pagkakaayon sa kalooban ng Diyos. Kung hindi ninyo ibibigay ang inyong puso sa Diyos, kung hindi ninyo ibibigay ang bawat pangangalaga sa kalooban ng Diyos katulad ni Hesus, sa gayon kayo ay hindi mapagkakatiwalaan ng Diyos, at mauuwi sa paghahatol ng Diyos. Marahil ngayon, sa iyong paglilingkod sa Diyos, palagi mong kinukupkop ang intensyon na dayain ang Diyos—ngunit tatandaan ka pa rin ng Diyos. Sa madaling salita, hindi iniisip ang alinman, kung iyong dadayain ang Diyos, walang pusong paghuhusga ang mapapasa iyo. Dapat ninyong samantalahin ang pagkakapasok sa tamang landas ng paglilingkod sa Diyos kung saan una muna ninyong ibigay ang inyong puso sa Diyos, nang walang hati na katapatan. Hindi isinasalang-alang kung ikaw ay nasa harapan ng Diyos, o sa harap ng ibang tao, ang iyong puso ay dapat laging nakaharap sa Diyos, at dapat mong matapat na mahalin ang Diyos katulad ni Hesus. Sa paraang ito, gagawin kang perpekto ng Diyos, upang ikaw ay maging tagapaglingkod ng Diyos na siyang nagnanasa sa Kanyang puso. Kung iyong tunay na nais na gawin kang perpekto ng Diyos, at para sa iyong serbisyo na maging kaayon sa Kanyang kalooban, dapat mong palitan ang iyong mga dating pananaw tungkol sa pananampalataya sa Diyos, at baguhin ang paraan na iyong ginamit upang maglingkod sa Diyos, nang sa gayon ay higit pa sa iyo ang gagawing perpekto ng Diyos; sa paraang ito, ang Diyos ay hindi ka iiwanan, at, katulad ni Pedro, pangungunahan mo yaong mga nagmamahal sa Diyos. Kung ikaw ay mananatiling walang pagsisisi, matatanggap mo ang kaparehong pagtatapos katulad ni Hudas. Ito ay dapat na maunawaan ng lahat ng mga taong naniniwala sa Diyos.
Ang bawa’t isang may katiwasayan ay maaring manilbihan sa Diyos—subalit kailangan lamang yaong mga magbibigay ng kada pangangalaga sa kalooban ng Diyos at umunawa sa kalooban ng Diyos ang siyang karapat-dapat at may karapatang maglingkod sa Diyos. Sa inyong mga karanasan, makikita na maraming mga tao ang naniniwala na ang paglilingkod sa Diyos ay nangangahulugang maalab na pagkalat ng ebanghelyo ng Diyos, paglalakbay para sa Diyos, paggugol at pagsakripisyo para sa Diyos, at iba pa; mas maraming taong relihiyoso ang naniniwalang ang paglilingkod sa Diyos ay ang paglakad na may Biblia sa kanilang mga kamay, ikinakalat ang ebanghelyo ng kaharian ng langit at nagliligtas sa mga tao sa pag-utos sa kanila na magsisi at magkumpisal; maraming mga opisyal ng relihiyon ang nag-iisip na ang paglilingkod sa Diyos ay pangangaral sa kapilya matapos mag-aral sa seminaryo, pagtuturo sa mga tao ng pagbasa ng mga kabanata ng Biblia; maraming mga kapwa kapatid ang naniniwala na ang paglilingkod sa Diyos ay nangangahulugang hindi pag-aasawa o pagbuo ng isang pamilya, at paglalaan ng kanilang buong buhay sa Diyos; may mga tao rin sa mga naghihirap na rehiyon na naniniwalang ang paglilingkod sa Diyos ay ang paggamot at pagpapalayas ng mga demonyo, o pagdarasal para sa mga kapatid, o paglilingkod sa kanila; sa inyo, marami ang naniniwalang ang paglilingkod sa Diyos ay pagkain at pag-inom ng mga salita ng Diyos, at pananalangin sa Diyos araw-araw, at pagbisita sa mga simbahan saanman; gayundin, may mga tao na nagsasabing ang pamumuhay ng buhay sa simbahan ay paglilingkod sa Diyos. Ngunit iilang mga tao lang ang nakakaalam kung ano ang aktwal na kahulugan ng paglilingkod sa Diyos. Bagama’t mayroong maraming mga naglilingkod sa Diyos kahalintulad ng mga bilang ng bituin sa kalangitan, ang bilang ng maaaring direktang maglingkod, at sino ang may kakayahang maglingkod sa kalooban ng Diyos, ay kakaunti—napakaliit lamang. Bakit ko sinasabi ito? Sinasabi ko ito dahil hindi ninyo maintindihan ang kahalagahan ng pariralang “paglilingkod sa Diyos,” at mababaw ang inyong pag-unawa kung paano paglingkuran ang kalooban ng Diyos. Ngayon, pangunahing tinatalakay natin kung paano maglingkod alinsunod sa kalooban ng Diyos, paano maglingkod upang magpasaya sa kalooban ng Diyos.
Kung nais ninyong maglingkod sa kalooban ng Diyos, dapat muna ninyong maunawaan kung anong uri ng mga tao ang minamahal ng Diyos, kung anong uri ng mga tao ang kinamumuhian ng Diyos, kung anong uri ng mga tao ang ginagawang perpekto ng Diyos, at kung anong uri ng mga tao ang karapat-dapat maglingkod sa Diyos. Ito man lang ang dapat na mayroon kayo. Dagdag pa rito, dapat ninyong malaman ang mga hangarin ng gawa ng Diyos, at ang gawa ng Diyos na gagawin dito at ngayon. Matapos unawain ito, at sa pamamagitan ng paggabay ng mga salita ng Diyos, kailangan muna ninyong pumasok, at unang tumanggap ng komisyon ng Diyos. Kapag aktwal kayong dumanas batay sa mga salita ng Diyos, at kapag tunay ninyong alam ang gawa ng Diyos, kayo ay magiging karapat-dapat sa paglilingkod sa Diyos. At kapag kayo ay naglilingkod sa Kanya, iminumulat ng Diyos ang inyong mga mata, at nagpapahintulot sa inyo na magkaroon ng isang mas higit na pang-unawa ng Kanyang gawa at mas malinaw itong makikita. Kapag pumasok ka sa katotohanan, ang iyong mga karanasan ay mas magiging malalim at tunay, at ang lahat sa inyo nagkaroon ng ganoong karanasan ay maaaring maglakad kabilang ang mga iglesia at maglaan sa inyong mga kapatid, ang bawat isa ay pinagmumulan ng lakas ng iba upang punan ang inyong sariling kakulangan, at nagkakaroon ng isang mas mayamang kaalaman sa inyong mga espiritu. Matapos makamit ang epektong ito, saka lamang kayo maaaring maglingkod sa kalooban ng Diyos at gawing perpekto ng Diyos sa kurso ng inyong serbisyo.
Ang mga naglilingkod sa Diyos ay dapat kapuso ng Diyos, sila ay dapat na minahal ng Diyos, at may kakayanan sa sukdulang katapatan sa Diyos. Di alintana kung ikaw ay kumilos sa likod ng mga tao, o sa harap ng mga ito, ikaw ay makatatanggap ng kagalakan ng Diyos sa harap ng Diyos, ikaw ay may kakayahang tumindig nang matatag sa harap ng Diyos, at paano ka man tratuhin ng ibang mga tao, lagi mong tinatahak ang sarili mong landas, at maglaan ng pangangalaga sa bawat pasanin ng Diyos. Tanging ito ang isang kapuso ng Diyos. Na ang mga kapuso ng Diyos na maaaring direktang magsilbi sa Kanya dahil sila ay binigyan ng mahalagang komisyon ng Diyos, at pasanin ng Diyos, nagagawa nilang tratuhin ang puso ng Diyos bilang kanila, at maging ang pasanin ng Diyos bilang kanila, at hindi mahalaga sa kanila kung magkaroon o mawalan sila ng pagkakataon: Kahit wala silang pag-aasam, at wala silang makukuha, sila ay palagiang naniniwala sa Diyos na may mapagmahal na puso. At dahil dito, ang ganitong uri ng tao ay kapuso ng Diyos. Ang kapuso ng Diyos ay Kanya ring pinagkakatiwalaan; ang mga pinagkakatiwalaan lamang ng Diyos ang maaaring magbahagi ng Kanyang pagkabalisa, at Kanyang mga nais, at bagaman ang kanilang laman ay masakit at mahina, natitiis nila ang mga sakit at tinatalikdan ang kanilang sariling kasiyahan upang mapasaya ang Diyos. Nagbibigay ang Diyos ng mas maraming pasanin sa nasabing mga tao, at kung ano ang gagawain ng Diyos ay ipinapahayag gamit ang mga taong ito. Kaya, ang mga taong ito na minamahal ng Diyos, tagapaglingkod sila ng Diyos na nagnanais ng Kanyang sariling puso, at ang mga tanging tao na tulad nito ang maaaring mamuno kasama ng Diyos. Kapag ikaw ay tunay na naging kapuso ng Diyos ay tiyak na mamumuno ka kasama ng Diyos.
Si Hesus ay nagawang kumpletuhin ang komisyon ng Diyos—ang gawain na pagtubos sa sangkatauhan—dahil ibinigay Niya ang bawat pagkalinga sa kalooban ng Diyos, nang walang pansariling pagpaplano at konsiderasyon. Kaya, pati, Siya ay kapuso ng Diyos—ang Diyos Mismo, isang bagay na lubos ninyong nauunawaan. (Sa katotohanan, Siya ang Diyos Mismo na pinatotohanan ng Diyos; nabanggit ko ito dito upang gamitin ang katotohanan kay Hesus upang isalarawan ang paksa.) Nagawa Niyang ilagay ang panukalang pamamahala ng Diyos sa kalagitnaan, at laging nananalangin sa Ama sa langit at hinahangad ang kalooban ng Ama sa langit. Nanalangin siya, at sinabi: “Diyos Ama! Ganapin yaong nasa sa Iyong kalooban, at kumilos hindi ayon sa Aking mga intensyon; na Iyong gagawain alinsunod sa Iyong kagustuhan. Maaaring mahina ang tao, ngunit bakit Ka dapat mag-alala para sa kanya? Paano mangyayari na tao ang paksa ng Iyong pag-aalala, tao na tulad ng isang langgam sa Iyong kamay? Sa Aking puso, nais ko lamang na makamit ang Iyong kalooban, at nais ko ang Iyong nanaisin na Aking gawain ayon sa Iyong sariling intensyon.” Habang nasa daan ng Herusalem, nadama ni Hesus ang paghihirap, na para bang ang isang kutsilyo ay iniikot sa Kanyang puso, subalit Siya ay walang pinaka-maliit na intensyong tumalima sa Kanyang mga salita; palaging mayroong isang malakas na puwersang humihimok sa Kanya na lumusong kung saan Siya ipapako sa krus. Sa huli, Siya ay ipinako sa krus at naging ka-anyo ng makasalanang laman, na kumukumpleto sa gawa ng pagtubos sa sangkatauhan, at umiibabaw sa posas ng kamatayan at ng Hades. Sa harap Niya, nawalan ng kapangyarihan ang kamatayan, impiyerno, at Hades, at nilupig Niya ang mga ito. Siya ay namuhay ng tatlumpu’t tatlong taon, sa kabuuan nito palagi Niyang ginagawa ang Kanyang makakaya upang matupad ang kalooban ng Diyos ayon sa gawa ng Diyos sa panahong iyon, hindi kailanman isinasaalang-alang ang Kanyang sariling pakinabang o kawalan, at laging isinasa-isip ang kalooban ng Diyos Ama. Kaya, matapos na Siya ay mabinyagan, sinabi ng Diyos: “Ito ang sinisinta kong Anak, na siya kong lubos na kinalulugdan.” Dahil sa Kanyang serbisyo sa harap ng Diyos na ayon sa kalooban ng Diyos, naglagay ang Diyos ng mabigat na pasanin ng pagtubos ng buong sangkatauhan sa Kanyang mga balikat at pinahayo Siya na tuparin ito, at Siya ay kwalipikado at may karapatan upang makumpleto ang mahalagang gawaing ito. Sa kabuuan ng Kanyang buhay, tiniis Niya ang walang-hangganang kaparusahan para sa Diyos, at Siya ay tinukso ni Satanas nang hindi mabilang na beses, ngunit Siya ay hindi kailanman nawalan ng pag-asa. Binigyan Siya ng Diyos ng nasabing gawain dahil pinagkakatiwalaan Niya Siya, at minamahal Siya, at kaya’t sinabi ng Diyos: “Ito ang sinisinta kong Anak, na siya kong lubos na kinalulugdan.” Sa oras na iyon, si Hesus lamang ang maaaring tumupad sa komisyong ito, at ito ay isang bahagi sa pagkumpleto ng Diyos sa Kanyang gawain ng pagtubos sa buong sangkatauhan sa Kapanahunan ng Biyaya.
Kung, katulad ni Hesus, kayo ay maaaring makapag-bigay ng pangangalaga sa pasanin ng Diyos, at talikdan ang inyong laman, ipagkakatiwala sa inyo ng Diyos ang Kanyang napakahalagang gawain sa inyo, upang inyong matugunan ang mga kondisyon ng paglilingkod sa Diyos. Ang mga nasabing pagkakataon lamang ang hahamon sa inyong sabihin na inyong ipapatupad ang kalooban ng Diyos at kukumpletuhin ang Kanyang komisyon, sa panahon lamang na iyon inyong masasabi na kayo ay tunay na naglilingkod sa Diyos. Kumpara sa halimbawa ni Hesus, mangangahas ka ba sabihing ikaw ay Kapuso ng Diyos? Mangangahas ka bang sabihin na isinasagawa mo ang kalooban ng Diyos? Mangangahas ka ba sabihing ikaw ay tunay na naglilingkod sa Diyos? Kung, ngayon, hindi mo nauunawaan ang nasabing serbisyo sa Diyos, ikaw ba ay mangangahas sabihing kapuso ka ng Diyos? Kung sinasabi mong ikaw ay naglilingkod sa Diyos, hindi ka ba lumalapastangan laban sa Kanya? Pag-isipan ninyo ito: Ikaw ba ay naglilingkod sa Diyos, o sa iyong sarili? Nagsisilbi ka kay Satanas, ngunit patuloy mong bulag na sinasabing naglilingkod ka sa Diyos—hindi mo ba nilalapastangan ang Diyos sa ganito? Maraming tao sa Aking likuran na nagnanais sa estado ng pagpapala, nilalamon nila ang pagkain, nais nila palagiang magpahinga at laging pangalagaan ang laman, laging natatakot na walang paraan sa laman. Hindi nila ginagawa ang kanilang karaniwang tungkulin sa simbahan, at kumakain nang walang bayad, o pinagsasabihan ang kanilang mga kapatid gamit ang Aking mga salita, masigasig silang nakatayo at ipinamukha sa iba. Palagiang sinasabi ng mga taong ito na dala nila ang kalooban ng Diyos, lagi nilang sinasabi na sila ay kapuso ng Diyos—hindi ba ito kahibangan? Kung ikaw ay may matuwid na adhikain, ngunit hindi napaglilingkuran ang kalooban ng Diyos, kung gayon ikaw ay nananatiling mangmang; ngunit kung ang iyong mga adhikain ay hindi tama, at sinasabi mo pa rin na ikaw ay naglilingkod sa Diyos, sa gayon ikaw ay taong sumasalungat sa Diyos, at marapat parusahan ng Diyos! Wala Akong simpatya sa mga naturang tao! Sa bahay ng Diyos malaya silang kumakain, at hinahangad ang kasaganahan ng laman, at walang konsiderasyon sa pagsasaalang-alang sa mga interes ng Diyos; lagi nilang hinahanap kung ano ang mabuti para sa kanila, hindi nila pinapansin ang kalooban ng Diyos, ang lahat ng kanilang ginagawa ay hindi pinapahintulutan ng Espiritu ng Diyos, lagi silang umiiwas at nagbabanta laban sa kanilang mga kapatid, at balat-kayo, tulad ng isang soro na nagnanakaw ng ubas, at sumisira ng ubasan. Maaari bang maging kapuso ng Diyos ang mga taong iyon? Ikaw ba ay wasto upang matanggap ang biyaya ng Diyos? Wala kang pananagutan sa iyong buhay at simbahan, ikaw ba ay wasto na matanggap ang komisyon ng Diyos? Sino ang mangangahas na magtiwala sa isang katulad mo? Kapag ikaw ay naglilingkod nang ganito, maaari bang magtiwala ang Diyos sa iyo ng mas mabigat na gawain? Hindi ba ninyo inaantala ang mga bagay?
Sinasabi ko ito upang inyong malaman kung anong mga kondisyon ang dapat matupad upang magsilbi sa pagkakaayon sa kalooban ng Diyos. Kung hindi ninyo ibibigay ang inyong puso sa Diyos, kung hindi ninyo ibibigay ang bawat pangangalaga sa kalooban ng Diyos katulad ni Hesus, sa gayon kayo ay hindi mapagkakatiwalaan ng Diyos, at mauuwi sa paghahatol ng Diyos. Marahil ngayon, sa iyong paglilingkod sa Diyos, palagi mong kinukupkop ang intensyon na dayain ang Diyos—ngunit tatandaan ka pa rin ng Diyos. Sa madaling salita, hindi iniisip ang alinman, kung iyong dadayain ang Diyos, walang pusong paghuhusga ang mapapasa iyo. Dapat ninyong samantalahin ang pagkakapasok sa tamang landas ng paglilingkod sa Diyos kung saan una muna ninyong ibigay ang inyong puso sa Diyos, nang walang hati na katapatan. Hindi isinasalang-alang kung ikaw ay nasa harapan ng Diyos, o sa harap ng ibang tao, ang iyong puso ay dapat laging nakaharap sa Diyos, at dapat mong matapat na mahalin ang Diyos katulad ni Hesus. Sa paraang ito, gagawin kang perpekto ng Diyos, upang ikaw ay maging tagapaglingkod ng Diyos na siyang nagnanasa sa Kanyang puso. Kung iyong tunay na nais na gawin kang perpekto ng Diyos, at para sa iyong serbisyo na maging kaayon sa Kanyang kalooban, dapat mong palitan ang iyong mga dating pananaw tungkol sa pananampalataya sa Diyos, at baguhin ang paraan na iyong ginamit upang maglingkod sa Diyos, nang sa gayon ay higit pa sa iyo ang gagawing perpekto ng Diyos; sa paraang ito, ang Diyos ay hindi ka iiwanan, at, katulad ni Pedro, pangungunahan mo yaong mga nagmamahal sa Diyos. Kung ikaw ay mananatiling walang pagsisisi, matatanggap mo ang kaparehong pagtatapos katulad ni Hudas. Ito ay dapat na maunawaan ng lahat ng mga taong naniniwala sa Diyos.
Mula sa Mga Pagbigkas ni Cristo ng mga Huling Araw (Mga Seleksyon)
Ang pinagmulan：Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos
Rekomendasyon：
Paghahanap sa mga yapak ng Diyos—Ang Kidlat ng Silanganan
Paano umunlad ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos?
Ang Pagbabalik ng Panginoong Jesus
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento