Ang Layunin ng Gawaing Pamamahala ng Diyos

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Layunin ng Gawaing Pamamahala ng Diyos

Ang Layunin ng Gawaing Pamamahala ng Diyos
Ang Diyos ay may 6,000-taong plano ng pamamahala,
nahati sa tatlong yugto na tinawag na kapanahunan.
Una'y Kapanahunan ng Kautusan, saka Kapanahunan ng Biyaya,
at Kapanahunan ng Kaharian ang huling yugto.
Kahit magkakaiba mga gawain ng Diyos, lahat nauukol sa kailangan ng tao,
para mas tumpak, ukol sa mga panlilinlang ni Satanas sa paglaban sa Kanya.

Ang Nagkatawang-taong Diyos ay Napakahalaga sa Sangkatauhan

  

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Nagkatawang-taong Diyos ay Napakahalaga sa Sangkatauhan

Diyos na nagkatawang-tao, kaya Niya di kaya ng tao,
dahil diwa Niya'y walang kahalintulad sa tao.
Tao ay maililigtas Niya, dahil pagkakakilanlan Niya'y naiiba.
Ang katawang taong ito ay napakahalaga sa sangkatauhan sapagkat Siya ay tao at higit pa Diyos,
dahil nagagawa N'ya ang hindi nagagawa ng isang ordinaryong tao,
at dahil kaya N'ya iligtas tiwaling tao, na namumuhay kasama N'ya sa lupa.
Bagamat Siya ay magkahawig sa tao, D'yos ay napakahalaga
sa sangkatauhan higit sa sinumang taong may halaga,
dahil nagagawa N'ya ang hindi nagagawa ng Espiritu ng D'yos,
mas may kaya Siyang patotohanan ang Diyos Mismo,
at matamo ang sangkatauhan kaysa sa Espiritu.
Bilang bunga, bagamat itong katawang-tao ay normal at karaniwan,
ang ambag at kabuluhan N'ya sa buong sangkatauhan ay napakahalaga,
at ang tunay na kabuluhan ng katawang-taong ito ay 'di masusukat ninuman.
Bagamat ang katawang-taong ito ay 'di kayang direktang sirain si Satanas,
Magagamit N'ya Kanyang gawain upang lupigin ang sangkatauhan at talunin si Satanas,
at gawing ganap na mapasailalim si Satanas sa Kanyang dominyon.
Ito ay dahil nagkatawang-tao ang D'yos
upang matalo Niya si Satanas at magawang iligtas ang sangkatauhan.
Hindi N'ya direktang ginigiba si Satanas,
pero nagiging katawang-tao at sinasakop N'ya ang buong sangkatauhan,
na tiniwali ni Satanas.
Sa pamamagitan nito, mas mahusay Niyang patotohanan ang Sarili sa mga nilikha,
at mailigtas ang tiniwaling sangkatauhan.
Ang paglupig ng nagkatawang-taong D'yos kay Satanas ay mas dakilang patotoo,
at mas mapanghikayat,
kaysa tahasang pagsira kay Satanas sa pamamagitan ng Espiritu ng D'yos.
Ang Diyos na nagkatawang-tao ay mas nakakatulong na makilala ng tao ang buong Maykapal,
at mas masaksihan N'ya Mismo kasama ang mga nilalang.

mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Ang Kidlat ng Silanganan, nilikha ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos dahil sa pagpapakita at gawain ng Makapangyarihang Diyos, ang ikalawang pagdating ng Panginoong Jesus, ang Cristo ng mga huling araw. Binubuo ito ng lahat ng mga taong tumatanggap sa gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw at nilupig at niligtas ng Kanyang mga salita. Lubos itong itinatag nang personal ng Makapangyarihang Diyos at pinamumunuan Niya bilang Pastol. Talagang hindi ito nilikha ng tao. Si Kristo ay ang katotohanan, daan, at buhay. Kordero ng Diyos pakinggan ang tinig ng Diyos. Hangga't nababasa ninyo ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos, makikita ninyo na nagpakita ang Diyos.

Rekomendasyon：Bakit pinalalaganap ng mga Kristiano ang Ebanghelyo ?

Ang Pangalawang Pagparito ni Cristo ay Naghahayag sa Misteyo ng Pananalig sa Diyos | Kristiyanong Pelikula “Pananalig sa Diyos”

Mga Pelikula ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Pangalawang Pagparito ni Cristo ay Naghahayag sa Misteyo ng Pananalig sa Diyos | Kristiyanong Pelikula “Pananalig sa Diyos”

    Si Yu Congguang ay nangangaral ng ebanghelyo para sa Iglesia ng Makapangyarihang Diyos. Habang nangangaral ng ebanghelyo, tinugis siya ng Komunistang gobyerno ng Tsina. Tumakas siya sa mga kabundukan, kung saan nakatanggap siya ng tulong mula kay Zheng Xun, isang katrabaho sa lokal na bahay iglesia. Nang una silang nagkita, pakiramdam nila ay matagal na nilang kilala ang bawat isa. Dinala ni Zheng Xun si Yu Congguang sa kubo kung saan siya at ng kanyang mga katrabaho ay nagtipon. Doon, nangyari ang isang debate kila Zheng Xun at ng kanyang mga katrabaho kung ang isang mananampalataya sa Diyos ay dapat bang sundin o hindi yaong mga nasa kapangyarihan. Si Yu Congguang ay nagbahagi kaugnay sa isyung ito at iwinaksi ang kanilang pagkakalito. Lubos na nakatulong sa kanila ang pagbabahagi ni Yu Congguang, at nagsimula silang lahat na hanapin at pag-aralan ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw. Gayun pa man, nang malaman ni Elder Sun mula sa lokal na iglesia na si Yu Congguang ay isang saksi mula sa Iglesia ng Makapangyarihang Diyos, ginawa niya ang lahat ng bagay na maaari niyang gawin para saraduhan ang iglesia at pigilan ang mga tagasunod mula sa paghahanap ng tunay na landas. Nagbahay-bahay si Sun na naghahanap kay Yu Congguang, at inutusan pa ang mga tagasunod na iulat si Yu sa mga pulis at arestuhin siya …

    Ang Kidlat ng Silanganan, nilikha ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos dahil sa pagpapakita at gawain ng Makapangyarihang Diyos, ang ikalawang pagdating ng Panginoong Jesus, ang Cristo ng mga huling araw. Binubuo ito ng lahat ng mga taong tumatanggap sa gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw at nilupig at niligtas ng Kanyang mga salita. Lubos itong itinatag nang personal ng Makapangyarihang Diyos at pinamumunuan Niya bilang Pastol. Talagang hindi ito nilikha ng tao. Si Kristo ay ang katotohanan, daan, at buhay. Kordero ng Diyos pakinggan ang tinig ng Diyos. Hangga't nababasa ninyo ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos, makikita ninyo na nagpakita ang Diyos.

Rekomendasyon：Ang Ebanghelyo ay lumalaganap!

Ang Kabuluhan ng Pagpapakita ng Diyos

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Kabuluhan ng Pagpapakita ng Diyos

Ang pagpapakita ng Diyos ay nangangahulugang
Siya'y gumagawa sa lupa sa Kanyang sarili. "
Taglay ang Kanyang pagkakilanlan, disposisyon at sa sarili Niyang paraan,
sa tao Siya’y bumaba upang simulan at tapusin ang isang kapanahunan.
Ang pagpapakita Niya’y di larawan o tanda at hindi ito seremonya.
Hindi ito himala o dakilang pangitain.
Hindi ito prosesong pangrelihiyon.
Ito’y tunay, nahahawakan at nakikita, mahahawakan at matutunghayan.
Ang pagpapakita Niya’y di para sa pagsunod sa isang proseso,
o para sa isang panandaliang gawain.
Sa halip ito’y para sa isang yugto ng pamamahala ng Diyos.
Ang pagpapakita ng Diyos ay laging makahulugan,
at laging kaugnay sa Kanyang plano, sa Kanyang planong pamamahala.
Ang "pagpapakitang" ito'y ganap na hindi pareho
tulad ng “pagpapakita” ng Diyos na pinangungunahan ang tao,
ginagabayan ang tao, binibigyan ng liwanag.
Gumagawa ang Diyos pag Siya'y nagpapakita.
Ang gawaing ito'y iba sa ibang kapanahunan,
hindi maisip ng tao, kailanman ay hindi naranasan.
Gawaing nagsisimula at nagwawakas ng kapanahunan,
gawaing para sa kaligtasan ng sangkatauhan.
Ang gawaing magdadala sa tao sa bagong kapanahunan.
Ang kabuluhan ng pagpapakita ng Diyos.

mula sa ang Salita'y Nagpakita sa Katawang-tao

Ang Kidlat ng Silanganan, nilikha ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos dahil sa pagpapakita at gawain ngMakapangyarihang Diyos, ang ikalawang pagdating ng Panginoong Jesus, ang Cristo ng mga huling araw. Binubuo ito ng lahat ng mga taong tumatanggap sa gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw at nilupig at niligtas ng Kanyang mga salita. Lubos itong itinatag nang personal ng Makapangyarihang Diyos at pinamumunuan Niya bilang Pastol. Talagang hindi ito nilikha ng tao. Si Kristo ay ang katotohanan, daan, at buhay. Kordero ng Diyos pakinggan ang tinig ng Diyos. Hangga't nababasa ninyo ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos, makikita ninyo na nagpakita ang Diyos.

Rekomendasyon：Ang Ebanghelyo ay lumalaganap!

Isang Napakaseryosong Problema: Pagkakanulo (2)

Mga Aklat ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Isang Napakaseryosong Problema: Pagkakanulo (2)

    Ang kalikasan ng tao ay ganap na naiiba sa Aking diwa; ito ay sapagkat ang tiwaling kalikasan ng tao ay lahat nagmumula kay Satanas at ang kalikasan ng tao ay naproseso na at nagawang tiwali na ni Satanas. Yan ay, nananatili ang tao sa ilalim ng impluwensiya ng kasamaan at kapangitan nito. Ang tao ay hindi lumalaki sa isang mundo ng katotohanan o sa isang banal na kapaligiran, at dagdag pa hindi namumuhay sa liwanag. Samakatuwid, hindi posible para sa katotohanan na likas na mataglay sa loob ng kalikasan ng bawat tao, at dagdag pa hindi sila maaaring ipanganak na may takot-sa-Diyos, sumusunod-sa-Diyos na diwa. Sa kabaligtaran, sila ay nagtataglay ng isang kalikasan na tumututol sa Diyos, sumusuway sa Diyos, at walang pagmamahal para sa katotohanan. Ang kalikasang ito ay ang problemang nais Kong pag-usapan pagkakanulo. Ang pagkakanulo ang pinagmumulan ng pagtutol ng bawat tao sa Diyos. Ito ay isang problema na umiiral lamang sa tao at hindi sa Akin. May ilang magtatanong ng ganitong uri ng tanong: Yamang silang lahat ay nabubuhay sa daigdig ng tao, bakit ang lahat ng tao ay may isang kalikasan na nagkakanulo sa Diyos, subali’t si Cristo ay hindi? Ito ay isang tanong na dapat maipaliwanag sa inyo nang malinaw.

    Ang pag-iral ng sangkatauhan ay nakabatay sa pagkakatawang-tao naman ng kaluluwa. Sa ibang salita, bawat tao ay nagtatamo ng isang pantaong pamumuhay sa laman sa pagkakatawang-tao ng kanilang kaluluwa. Pagkatapos na ang katawan ng isang tao ay maipanganak, ang buhay na iyon ay nagpapatuloy hanggang sa pinakamalaking limitasyon ng laman, yan ay, ang pangwakas na sandali kapag nilisan ng kaluluwa ang balat nito. Ang prosesong ito ay muli’t muling nauulit sa kaluluwa ng isang tao na dumarating at umaalis, at dumarating at umaalis, sa gayon ay napapanatili ang pag-iral ng lahat ng sangkatauhan. Ang buhay ng laman ay ang buhay din ng kaluluwa ng tao, ang kaluluwa ng tao ay sumusuporta sa pag-iral ng laman ng tao. Na ang ibig sabihin, bawat buhay ng tao ay nanggagaling mula sa kanilang kaluluwa; hindi ang kanilang laman ang orihinal na may buhay. Sakamatuwid, ang kalikasan ng tao ay nanggagaling mula sa kanilang kaluluwa, hindi mula sa kanilang laman. Tanging ang bawat kaluluwa ng tao ang nakakaalam kung paano sila ay sumailalim sa mga tukso, mga paghihirap, at katiwalian ni Satanas. Hindi maaaring malaman ito ng laman ng tao. Kaya, ang sangkatauhan ay hindi sinasadyang nagiging higit at mas marumi, masama at madilim, habang ang distansiya sa pagitan Ko at ng tao ay lumalaki nang palayo nang palayo, at ang mga araw ng sangkatauhan ay nagiging padilim nang padilim. Ang mga kaluluwa ng sangkatauhan ay lahat nasa abot-kamay ni Satanas. Sa gayon, hindi na kailangang sabihin pa na ang laman ng tao ay naokupahan na rin ni Satanas. Paanong maaaring ang laman tulad nito at mga taong tulad nito ay hindi tututulan ang Diyos at maging likas na kaayon sa Kanya? Ang dahilan kung bakit si Satanas ay itinapon Ko sa hangin ay sapagkat ipinagkanulo nito Ako, kung kaya paanong maaaring mapakawalan ng mga tao ang kanilang mga sarili mula dito? Ito ang dahilan na ang kalikasan ng tao ay pagkakanulo. Nagtitiwala Ako na kapag inyong naunaawaan ang pangangatwirang ito kayo ay dapat ding magkaroon ng paniniwala sa diwa ni Cristo! Ang laman na sinuot ng Espiritu ng Diyos ay ang sariling laman ng Diyos. Ang Espiritu ng Diyos ay kataas-taasan; Siya ay makapangyarihan, banal at matuwid. Gayon din naman, ang Kanyang laman ay kataas-taasan, makapangyarihan, at matuwid din. Ang laman na tulad nito ay may kakayanang lamang na gumawa nang matuwid at kapaki-pakinabang sa sangkatauhan, na kung saan ay banal, maluwalhati, at makapangyarihan, at walang kakayanang gumawa ng anumang lalabag sa katotohanan o moralidad at katarungan, mas higit ng anumang bagay na magkakanulo sa Espiritu ng Diyos. Ang Espiritu ng Diyos ay banal, at sa gayon ang Kanyang laman ay hindi magagawang tiwali ni Satanas; ang Kanyang laman ay naiibang diwa kaysa sa laman ng tao. Sapagkat ang tao, hindi ang Diyos, ang siyang ginawang tiwali ni Satanas; hindi maaaring posibleng gawing tiwali ni Satanas ang laman ng Diyos. Sa gayon, sa kabila ng katotohanang ang tao at si Cristo ay nananahan sa loob ng parehong espasyo, tanging ang tao lamang ang siyang nadomina, nagamit at nabitag ni Satanas. Sa kabaligtaran, si Cristo ay magpasawalang-hanggang hindi tinatablan ng katiwalian ni Satanas, sapagkat si Satanas ay kailanman hindi makakayanang umakyat sa lugar ng kataas-taasan, at hindi kailanman maaaring makalapit sa Diyos. Ngayon, dapat ninyong lahat maunawaan na ang sangkatauhan lamang, na siyang ginawang tiwali ni Satanas, ang siyang nagkakanulo sa Akin, at na ang problemang ito ay palaging magiging walang kaugnayan kay Cristo.

    Lahat ng mga kaluluwa na ginawang tiwali ni Satanas ay nasa ilalim ng kontrol ng dominyon ni Satanas. Tanging yaong mga naniniwala kay Kristo ang naihiwalay, niligtas mula sa kampo ni Satanas, at dinala sa kaharian ngayon. Ang mga taong ito ay hindi na namumuhay sa ilalim ng impluwensiya ni Satanas. Kahit na, ang kalikasan ng tao ay nakaugat pa rin sa laman ng tao. Na ang ibig sabihin na bagamat ang inyong mga kaluluwa ay nailigtas na, ang inyong kalikasan ay nasa lumang anyo pa rin at ang pagkakataon na inyong ipagkakanulo Ako ay nananatili sa isang-daang prosiyento. Kaya nga ang Aking gawain ay sadyang pangmatagalan, sapagkat ang inyong kalikasan ay masyadong di-natitinag. Ngayon lahat kayo ay nagdurusa hanggang sa makakayanan ninyo sa pagtupad ng inyong mga tungkulin, subalit ang isang di-maikakailang katotohanan ay ito: Bawat isa sa inyo ay maykakayanang ipagkanulo Ako at bumalik sa dominyon ni Satanas, sa kampo nito, at bumalik sa inyong lumang mga pamumuhay. Sa panahong iyon, hindi magiging posible para sa inyo na magkaroon ng isang pilas ng pagkatao o ang pagpapakita ng isang tao gaya ninyo ngayon. Sa seryosong mga kaso, kayo ay mawawasak at saka mapapahamak nang walang-hanggan, kailanman ay di na magkakatawang-tao muli subalit malubhang mapaparusahan. Ito ang problemang nakalatag sa harapan ninyo. Pinaaalalahanan Ko kayo sa ganitong paraan upang una, ang Aking gawain ay hindi magiging walang kabuluhan, at ikalawa, maaari kayong lahat ay mabuhay sa mga araw ng liwanag. Sa katunayan, kung ang Aking gawain ay walang kabuluhan ay hindi ang napakamahalagang problema. Ang susi ay para kayo ay magkaroon ng masayang mga buhay at isang kamangha-manghang hinaharap. Ang Aking gawain ay ang gawain ng pagliligtas ng mga kaluluwa ng mga tao. Kung ang iyong kaluluwa ay bumagsak sa mga kamay ni Satanas, sa gayon ang iyong katawan ay hindi magkakaroon ng mapayapang mga araw. Kung Aking pinoprotektahan ang iyong katawan, sa gayon ang iyong kaluluwa ay tiyakang mapapasailalim ng Aking pangangalaga. Kung talagang kinamumuhian kita, sa gayon ang iyong katawan at kaluluwa ay kaagad babagsak sa mga kamay ni Satanas. Maaari mo bang maisip sa gayon kung ano ang kahihinatnan ng iyong sitwasyon? Kung isang araw ang Aking mga salita ay nawala sa inyo, sa gayon ipapasa Ko kayo kay Satanas upang dobleng labis na pahirapan kayo hanggang sa ang Aking galit ay ganap na mapawi, o personal Kong parurusahan kayo na di-matutubos na mga tao, sapagkat ang inyong mga puso na nagkakanulo sa Akin ay hindi kailanman nagbago.

    Lahat kayo ngayon ay dapat tingnan ang inyong mga sarili sa lalong madaling panahon upang makita kung gaano kalaki sa inyong kayarian ay nagkakanulo pa rin sa Akin. Naiinip Akong naghihintay sa inyong tugon. Huwag ninyo Akong ipagwalang-bahala. Kailanma’y hindi Ako nakipaglaro sa mga tao. Kung sinasabi Ko ito sa gayon tiyak na gagawin Ko ito. Umaasa Ako na lahat kayo ay maaaring maging mga tao na siniseryoso ang Aking mga salita at huwag isipin na ang mga iyon ay isang nobelang kathang-isip sa agham. Ang nais Ko ay kongkretong aksyon mula sa inyo, hindi ang inyong mga imahinasyon. Susunod, dapat ninyong sagutin ang ganoong mga katanungan mula sa Akin: 1. Kung tunay kang isang taga-serbisyo, sa gayon maaari mo bang pagsilbihan Ako nang matapat, walang anumang di-interesado o negatibong mga elemento? 2. Kung malaman mo na kailanman hindi Kita napahalagahan, makakayanan mo pa rin ba na manatili at paglingkuran Ako habang buhay? 3. Kung gumugol ka ng maraming pagpupunyagi subalit Ako ay nanatili pa ring malamig sa iyo, maaari ka bang magpatuloy nang pagtatrabaho sa Akin na di-kilala? 4. Kung, pagkatapos mong makagugol ng ilang mga bagay para sa Akin, hindi Ko nagbigyan-kasiyahan ang iyong mga maliliit na mga hinihingi, ikaw ba ay masisiraan ng loob at mabibigo sa Akin o maging galit na galit at sumigaw ng pang-aabuso pa nga? 5. Kung ikaw ay palaging naging napakatapat at mapagmahal sa Akin, datapwat ikaw ay nagdurusa ng pagpapahirap ng sakit, ang mga hadlang sa buhay, at ang pag-abandona ng iyong mga kaibigan at mga kamag-anak o tinitiis ang anumang ibang mga kasawian sa buhay, sa gayon magpapatuloy pa ba ang iyong katapatan at pagmamahal para sa Akin? 6. Kung wala sa kung anumang naisip mo sa iyong puso ang tumutugma sa kung ano ang Aking nagawa, sa gayon paano ka lalakad sa iyong hinaharap na landas? 7. Kung hindi mo natatanggap ang anumang bagay na inaasahan mong matanggap, sa gayon maaari ka bang magpatuloy na maging tagasunod Ko? 8. Kung hindi mo kailanman naunawaan ang layunin at kabuluhan ng Aking gawain, sa gayon maaari ka bang maging isang masunuring tao na hindi gumagawa ng hindi makatwirang mga paghatol at mga konklusyon? 9. Maaari mo bang pakaingat-ingatan ang lahat ng mga salita na Aking nasabi at lahat ng mga gawain na Aking nagawa kapag Ako’y kasama ng sangkatauhan? 10. Makakayanan mo bang maging matapat Kong tagasunod, nahahandang magdusa para sa Akin sa kabila ng hindi pagtanggap ng anumang bagay? 11. Makakayanan mo bang hindi magsaalang-alang, magplano, o maghanda para sa iyong hinaharap na landas ng kaligtasan ng buhay para sa Aking kapakanan? Ang mga katanungan ito ay Aking mga pangwakas na mga kinakailangan sa inyo at inaasahan Ko na lahat kayo ay maaaring tumugon sa Akin. Kung iyong tutuparin ang isa o dalawa sa mga bagay na mula sa mga katanungan ito, sa gayon kinakailangan mo pa ring ipagpatuloy ang pagtatrabaho nang husto. Kung hindi mo maaaring matupad ang isa sa mga kinakailangang ito, sa gayon tiyak na ikaw ang uri na maipapatapon sa impiyerno. Wala na Akong kailangang sabihing anumang karagdagan sa ganoong mga tao. Ito ay sapagkat sila ay tiyak na hindi mga tao na maaaring maging kaayon sa Akin. Paano ko pananatilihin ang isang tao sa Aking tahanan na maaaring ipagkanulo Ako sa ilalim ng anumang kalagayan? Para sa yaong maaari pang ipagkanulo Ako sa ilalim ng karamihan ng mga pangyayari, Aking oobserbahan ang kanilang pagganap bago gumawa ng ibang mga kaayusan. Gayunpaman, habang sila ay mga tao na may kakayanang ipagkanulo Ako, gaanuman mapasa-ilalim ng anong mga kondisyon, hindi Ko kailanman makakalimutan at aalalahanin Ko sa Aking puso habang naghihintay sa pagkakataon na gantihan ang kanilang masamang mga gawa. Ang mga kinakailangang Aking naitanghal ay mga usapin na kung saan dapat ninyong siyasatin ng inyong mga sarili. Inaasahan Ko na maaari ninyong lahat isaalang-alang ang mga iyon nang seryoso at na hindi ninyo pakikitunguhan Ako nang may kawalang interes. Sa malapit na hinaharap, susuriin Ko ang mga sagot na ibinigay ninyo sa Akin laban sa Aking mga kinakailangan. Sa oras na iyon, hindi na Ako mangangailangan ng anumang bagay mula sa inyo at hindi na magbibigay sa inyo na anumang karagdagang maalab na payo. Sa halip, gagamitin Ko ang Aking awtoridad. Yaong dapat panatilihin ay mapapanatili, yaong dapat na magantimpalaan ay magagantimpalaan, yaong dapat ipasa kay Satanas ay ipapasa kay Satanas, yaong dapat tumanggap ng mabigat na kaparusahan ay tatanggap ng mabigat na kaparusahan, at yaong dapat na mamatay ay pupuksain. Sa ganoong paraan, hindi na magkakaroon ng sinuman upang istorbohin Ako sa Aking mga araw. Naniniwala ka ba sa Aking mga salita? Naniniwala ka ba sa pagganti ng masama? Naniniwala ka ba na parurusahan Kong lahat yaong masasama na nandadaya at nagkakanulo sa Akin? Umaasa ka ba para sa araw na iyon na dumating nang mas maaga o para iyon dumating sa ibang pagkakataon? Ikaw ba ay isang napakatakot sa kaparusahan, o isang mas gustong lumaban sa Akin kahit na kailangang magtiis sila ng kaparusahan? Kapag ang araw na iyon ay dumating, maaari mo bang maisip kung ikaw ay mamumuhay sa gitna ng mga kasiyahan at tawanan, o pag-iyak at pagngangalit ng iyong mga ngipin? Anong uri ng katapusan ang inaasahan mong magkakaroon ka? Kailanman ba’y seryoso mong isinaalang-alang kung naniniwala ka sa Akin ng isang-daang porsiyento o nagdududa sa Akin ng isang-daang porsiyento? Kailanman ba ay maingat mong isinaalang-alang kung anong uri ng mga kalalabasan at pagwawakas ang idudulot sa iyo ng iyong mga pagkilos at pag-uugali? Talaga bang umaasa ka na ang lahat ng Aking mga salita ay matutupad isa-isa, o takot na takot ka ba na ang Aking mga salita ay matutupad isa-isa? Kung umaasa ka na paalis Ako sa lalong madaling panahon upang matupad ang Aking mga salita, sa gayon paano mo dapat tratuhin ang sarili mong mga salita at mga pagkilos? Kung hindi ka umaasa sa Aking paglisan at hindi umaasa na ang Aking mga salita ay lahat matutupad kaagad, sa gayon bakit ka naniniwala sa Akin sa anuman? Talaga bang alam mo kung bakit ka sumusunod sa Akin? Kung ito ay upang palawakin lamang ang iyong mga abot-tanaw, sa gayon hindi mo kinakailangang magdusa ng gayong mga karaingan. Kung ito ay upang ikaw ay maaaring pagpalain at maiwasan ang hinaharap na kalamidad, sa gayon bakit hindi ka nag-aalala tungkol sa iyong sariling pag-uugali? Bakit hindi mo tanungin ang iyong sarili kung iyong maaaring bigyan-kasiyahan ang Aking mga kinakailangan? Bakit hindi mo tanungin din ang iyong sarili kung ikaw ay kwalipikadong tumanggap ng Aking inilalaan mga pagpapala? 

Mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Ang pinagmulan：Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos

Rekomendasyon：Paghahanap sa mga yapak ng Diyos—Ang Kidlat ng Silanganan

Paano natin sasalubungin ang pagbabalik ng Panginoong Jesus ?

Ano ang Ebanghelyo ?

Isang Napakaseryosong Problema: Pagkakanulo (1)

Mga Aklat ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Isang Napakaseryosong Problema: Pagkakanulo (1)

    Ang Aking gawain ay malapit nang maging ganap. Ang maraming mga taon na ginugol nating magkasama ay naging di-mabatáng alaala ng nakaraan. Nagpatuloy Ako na ulitin ang Aking mga salita at hindi tumigil sa pagpapaunlad sa Aking bagong gawain. Mangyari pa, ang Aking payo ay isang kinakailangang bahagi sa bawat piraso ng gawain na ginagawa Ko. Kung wala ang Aking payo, lahat kayo ay maliligaw at magiging higit pa sa pagkawala. Ang Aking gawain ay malapit nang matapos at dumating sa isang katapusan; gusto Ko pa ring gumawa ng pagbibigay ng payo, ibig sabihin, upang mag-alok ng ilang mga salita ng payo na dapat ninyong pakinggan. Umaasa lang Ako na hindi ninyo aaksayahin ang Aking mga napakaingat na mga pagsisikap at higit pa, na maaari ninyong maunawaan ang lahat ng pangangalaga at kaisipan na Aking ginugol, tinatrato ang Aking mga salita bilang pundasyon ng kung paano kayo kumilos bilang isang tao. Kung ito man ay mga salita na nais ninyong pakinggan o hindi, maging ito ay mga salita na nasisiyahan ninyong tanggapin o tinatanggap na hindi komportable, dapat ninyong seryosohin ang mga iyon. Kung hindi, ang inyong mga kaswal at walang malasakit na mga disposisyon at mga paghakbang ay talagang makakabahala sa Akin at, higit pa, na makapagpapasuklam sa Akin. Masyado Akong umaasa na lahat kayo ay maaaring basahin ang Aking mga salita nang paulit-ulit-libu-libong beses-at saulado pa nga ang mga iyon. Sa paraan lang na iyon hindi ninyo maaaring mabigo ang Aking mga inaasahan sa inyo. Gayunpaman, wala sa inyo ang namumuhay ng tulad nito ngayon. Sa kabaligtaran, lahat kayo ay nalulubog sa isang pinasamáng buhay ng pagkain at pag-inom ng inyong kapupunan, at wala sa inyo ang gumagamit ng Aking mga salita upang mapayaman ang inyong mga puso at kaluluwa. Ito ang dahilan kung bakit nahinuha Ko na ang totoong mukha ng sangkatauhan ay isa na palaging magkakanulo sa Akin at walang sinuman ang maaaring maging lubos na matapat sa Aking mga salita.

Ang tinig ng Diyos - Paano Mo Dapat Lakaran Ang Huling Bahagi ng Landas

Mga pagbigkas ng Makapangyarihang Diyos - Paano Mo Dapat Lakaran Ang Huling Bahagi ng Landas

　　Kayo ngayon ay nasa huling bahagi ng landas, at ito ay isang kritikal na bahagi nito. Marahil ay nabata mo ang di-kakaunting pagdurusa, gumawa ng napakaraming gawain, nilakbay ang maraming daan, at nakinig sa maraming mga sermon, at hindi naging madali na magawa ito hanggang sa ngayon. Kung hindi mo matiis ang pagdurusa na nasa harap mo at kung magpapatuloy ka kagaya nang ginawa mo noong nakaraan, kung gayon hindi ka maaaring gawing perpekto. Ito ay hindi para takutin ka—ito ay isang katunayan. Pagkatapos sumailalim ni Pedro sa di-kakaunting gawain ng Diyos, nagkamit siya ng ilang kabatiran at ng napakaraming pagkilatis. Naunawaan din niya ang di-kakaunting panuntunan ng paglilingkod, at kinalaunan ay nagawa niyang ganap na magtalaga sa kung ano ang ipinagkatiwala sa kanya ni Jesus. Ang malaking pagpipino na kanyang tinanggap ay karamihan dahil sa mga bagay na kanyang ginawa, naramdaman niya na marami siyang pagkakautang sa Diyos at hindi niya kailanman magagawa na makabawi sa Kanya, at kinilala niya na ang sangkatauhan ay masyadong tiwali, kaya nagkaroon siya ng nababagabag na konsiyensya. Si Jesus ay maraming bagay na ang nasabi sa kanya at sa panahong iyon mayroon lamang siyang kaunting pagkaunawa. May mga pagkakataon na nakabuo pa rin siya ng paglaban at pagiging mapanghimagsik. Pagkatapos mapako si Jesus sa krus, nagkaroon din siya sa wakas ng kaunting pagkamulat at nadama na siya talaga ang dapat sisihin. Sa bandang huli umabot ito sa isang punto kung saan siya ay nagulumihanan kapag nagkaroon siya ng ideya na hindi tama. Alam na alam niya ang kanyang sariling katayuan, at alam na alam din niya ang kabanalan ng Panginoon. Bilang resulta, isang puso ng pag-ibig para sa Panginoon ang yumabong sa kanya nang higit pa, at lalong nagtuon pa siya ng pansin sa kanyang buhay. Dahil dito ay nagdanas siya ng malalaking paghihirap, at bagamat may mga pagkakataon na parang mayroon siyang malalang karamdaman at mistula pang nasa pintuan na ng kamatayan, pagkatapos pinuhin sa ganitong paraan nang maraming beses, nagkaroon siya ng mas maraming pagkaunawa sa kanyang sarili, at sa ganitong paraan lamang niya napaunlad ang tunay na pag-ibig para sa Panginoon. Maaaring sabihin na ang kanyang buong buhay ay ginugol sa pagpipino at higit sa rito, ay ginugol sa pagkastigo. Ang kanyang karanasan ay naiiba mula sa karanasan ng sinumang tao, at nilampasan ng kanyang pag-ibig ang sa sinuman na hindi naging perpekto. Ang dahilan kung bakit siya pinili bilang isang huwaran ay dahil sa naranasan niya ang pinakamatinding paghihirap sa kabuuang buhay niya at ang kanyang mga karanasan ay ang pinakamatagumpay. Kung nagagawa ninyo talagang lakaran ang huling bahagi ng landas kagaya lang ni Pedro, kung gayon walang sinumang nilalang ang makaaagaw sa inyong mga pagpapala.