Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos - Ang Diyos ay ang simula at ang wakas

菜單

05 Disyembre 2017

Umaasa ang Diyos na Makamit ang Totoong Pananampalataya't Pag-ibig ng Tao Para sa Kanya

Diyos, katapatan, Pananampalataya, madarama, Niya ay tunay

 

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Umaasa ang Diyos na Makamit ang Totoong Pananampalataya't Pag-ibig ng Tao Para sa Kanya


I
Umaasa ang Diyos na kapag iyong nauunawaan
ang tunay na bahagi Niya,
sa Kanya'y ikaw ay lalong mapapalapit;
tunay mong mapapahalagahan ang pag-ibig Niya
at malasakit Niya sa sangkatauhan;
puso mo'y ibibigay sa Kanya,
wala nang mga alinlangan
at wala nang mga hinala sa Kanya.
Palihim Niyang ginagawa ang lahat para sa tao.
Kanyang sinseridad, katapatan,
at pag ibig ay lihim na ibinigay sa tao.
'Di Siya nagsisisi sa Kanyang mga ginagawa;
ni may hinihintay na kapalit sa tao,
o may inaasahang anuman sa kanila.
Ang tanging layunin ng ginagawa Niya ay tunay
na pananampalataya at pag-ibig.

Isinasagawa ni Cristo ang Gawain ng Paghatol sa Pamamagitan ng Katotohanan




Jesus, Biyaya, Paghatol, Diyos, buhay


Mga Aklat ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Isinasagawa ni Cristo ang Gawain ng Paghatol sa Pamamagitan ng Katotohanan


    Ang gawain sa mga huling araw ay upang pagbukud-bukurin ang lahat ayon sa kanilang uri, upang tapusin ang plano sa pamamahala ng Diyos, sapagkat ang oras ay malapit na at ang araw ng Diyos ay dumating na. Dadalhin ng Diyos ang lahat ng nakapasok sa Kanyang kaharian, iyon ay, lahat ng naging tapat sa Kanya hanggang katapusan, sa panahon ng Diyos Mismo. Gayunman, bago dumating ang panahon ng Diyos Mismo, ang gawain na ninanais gawin ng Diyos ay hindi upang magmasid sa mga gawa ng tao o magtanong tungkol sa mga buhay ng tao, kundi upang hatulan ang kanyang paghihimagsik, sapagkat dadalisayin ng Diyos ang lahat ng lalapit sa Kanyang luklukan. Lahat ng mga nagsisunod sa mga yapak ng Diyos hanggang sa araw na ito ay yaong mga nagsilapit sa luklukan ng Diyos, kaya lahat ng tatanggap sa huling gawain ng Diyos ang siyang dadalisayin ng Diyos. Sa ibang salita, ang lahat ng tatanggap sa huling gawain ng Diyos ang siyang hahatulan ng Diyos.
    Kagaya ng nasabi na dati, ang paghatol ay magsisimula sa bahay ng Diyos. Ang “paghatol” na ito ay tumutukoy sa paghatol na ginagawa ng Diyos ngayon sa mga nagsilapit sa Kanyang luklukan sa mga huling araw. Marahil ay may mga naniniwala sa hindi karaniwang mga pala-palagay kagaya ng sa pagdating ng mga huling araw, magtatayo ang Diyos ng malaking mesa sa kalangitan, na kung saan ang isang puting tapete ay ilalatag, pagkatapos ay uupo ang Diyos sa isang dakilang luklukan at ang lahat ng mga tao ay luluhod sa lupa. Ibubunyag ng Diyos noon ang lahat ng mga kasalanang sakdal laban sa tao upang malaman kung siya ay aakyat sa langit o itatapon sa lawa ng nagniningas na apoy at asupre. Hindi alintana ang mga pala-palagay ng tao, ang sangkap ng gawain ng Diyos ay hindi maaaring baguhin. Ang mga pala-palagay ng tao ay gawa-gawa lamang ng pag-iisip ng tao at galing sa utak ng tao, naidagdag at pinagtagni-tagni sa mga nakita at narinig ng tao. Masasabi Ko kung gayon, gaano man kagaling ang mga imaheng naisip, ang mga ito ay mga larawan lang at hindi maaaring humalili sa plano ng gawain ng Diyos. Kung tutuusin, ang lahat sa tao ay ginawang tiwali na ni Satanas, kaya papaano niya mauunawaan ang mga iniisip ng Diyos? Iniisip ng tao na ang gawain ng paghatol ng Diyos ay talagang di kapani-paniwala. Naniniwala ang tao na dahil ang Diyos Mismo ang magsasagawa ng gawain ng paghatol, kung gayon ito ay magiging pinakakakila-kilabot at hindi mauunawaan ng mga mortal; aalingawngaw ito hanggang sa langit at yayanigin ang lupa, kung hindi ay papaano ito magiging gawain ng paghatol ng Diyos? Naniniwala ang tao na dahil ito ay gawain ng paghatol, kung gayon ang Diyos ay dapat na maging dakila at makahari habang Siya ay gumagawa, at ang lahat ng hinatulan ay dapat na magpalahaw sa pag-iyak at nakaluhod na nagmamakaawa. Dapat ang eksena ay napakarangyang pagmasdan at masyadong nakapupukaw…. Isinasalarawan ng bawat tao na maalamat ang gawain ng paghatol ng Diyos. Alam mo ba, gayunman, na matagal nang sinimulan ng Diyos ang gawain ng paghatol sa mga tao, mahimbing pa rin ang iyong tulog? Alam mo ba, sa oras na naniwala ka na ang gawain ng paghatol ng Diyos ay nagsisimula na, ito na ang oras na binabago na ng Diyos ang langit at lupa? Sa oras na iyon, malamang ay doon mo pa lang maiintindihan ang kahulugan ng buhay, ngunit ang walang-awang gawain ng kaparusahan ng Diyos ay dadalhin ka, nang natutulog pa rin, sa impiyerno. Saka mo lang biglang mapagtatanto na ang gawain ng paghatol ng Diyos ay nagtapos na.
    Huwag na tayong magsayang ng mahalagang oras at huwag na nating pag-usapan itong mga nakamumuhi at kasuklam-suklam na paksa. Sa halip ay pag-usapan natin kung ano ang bumubuo sa paghatol. Pagdating sa salitang “paghatol,” maiisip mo ang mga salitang sinalita ni Jehovah sa lahat ng dako at ang mga salitang pagsaway na sinalita ni Jesus sa mga Fariseo. Bagamat matigas ang mga pananalitang ito, ang mga ito ay hindi paghatol ng Diyos sa tao; ang mga salitang ito ay ang mga sinalita lamang ng Diyos sa loob ng magkakaibang kapaligiran, iyon ay, magkakaibang tagpo, at hindi sila kagaya ng mga salitang sinalita ni Cristo sa paghatol Niya sa tao sa mga huling araw. Sa mga huling araw, Si Cristo ay gagamit ng iba’t-ibang mga katotohanan upang turuan ang tao, ibunyag ang diwa ng tao, at suriin ang kanyang mga salita at mga gawa. Ang mga salitang ito ay sumasaklaw sa iba’t-ibang mga katotohanan, gaya ng tungkulin ng tao, paano dapat sundin ng tao ang Diyos, paano dapat maging tapat ang tao sa Diyos, paano dapat isabuhay ng tao ang normal na pagkatao, gayundin ang kaalaman at disposisyon ng Diyos, at iba pa. Ang mga salitang ito ay nakatuon lahat sa diwa ng tao at sa kanyang tiwaling disposisyon. Lalung-lalo na, ang mga salitang nagbubunyag kung papaanong itinatakwil ng tao ang Diyos ay sinalita kung paanong ang tao ay isang mismong larawan ni Satanas at pwersa ng kaaway laban sa Diyos. Kapag ginagawa ng Diyos ang gawain ng paghatol, hindi lang Niya basta nililinaw ang kalikasan ng tao sa pamamagitan ng ilang mga salita, ngunit nagsasagawa ng pagbubunyag, pakikitungo, at pagpupungos nang pangmatagalan. Ang gayong pagbubunyag, pakikitungo, at pagpupungos ay hindi maaaring mapalitan ng mga ordinaryon salita ngunit ng katotohanan na hindi tinataglay ng tao kailanman. Ang gayong paraan lamang ng paggawa ang itinuturing na paghatol; sa pamamagitan lang ng gayong paghatol mahihikayat ang tao, na makumbinsi nang husto na magpasakop sa Diyos, at makamtam ang tunay na pagkilala sa Diyos. Ang idinudulot ng gawain ng paghatol ay ang pagkaunawa ng tao sa tunay na mukha ng Diyos at ang katotohanan tungkol sa kanyang pagiging mapanghimagsik. Ang gawain ng paghatol ang magbibigay-daan sa tao upang malaman nang higit ang kalooban ng Diyos, ang layunin ng paggawa ng Diyos, at ang mga misteryo na hindi kayang maunawaan ng tao. Ipahihintulot din nito na makilala at malaman ng tao ang kanyang tiwaling diwa at ang mga ugat ng kanyang katiwalian, at upang matuklasan din ang kapangitan ng tao. Ang mga epektong ito ay bunga lahat ng gawain ng paghatol, sapagkat ang diwa ng gayong gawain ay ang mismong gawain sa paglalantad ng katotohanan, daan, at buhay ng Diyos sa lahat ng may pananampalataya sa Kanya. Ang gawaing ito ay ang gawain ng paghatol na isinagawa ng Diyos. Kung hindi mo pahahalagahan ang mga katotohanang ito at palaging iisiping iwasan ang mga ito o isang bagong paraang hiwalay sa mga ito, masasabi Kong lubha kang makasalanan. Kung mayroon kang pananampalataya sa Diyos, ngunit hindi mo hinahanap ang katotohanan o ang kalooban ng Diyos, ni hindi mo iniibig ang daan na magdadala sa iyo nang mas malapit sa Diyos, masasabi Kong ikaw ang sumusubok na takasan ang paghatol. Isa kang sunud-sunuran at taksil na lumalayo sa dakilang puting luklukan, at hindi patatawarin ng Diyos ang isa man sa mga mapanghimagsik na tumatakas sa ilalim ng Kanyang mga mata. Ang gayong mga tao ay makatatanggap ng lalong mas mabigat na kaparusahan. Silang mga nagsilapit sa Diyos upang mahatulan at dinalisay na ay mananahan magpakailanman sa kaharian ng Diyos. Siyempre, ito ay sa hinaharap.
    Ang gawain ng paghatol ay sariling gawa ng Diyos, kaya kailangang likas na magawa ito ng Diyos Mismo; hindi ito maaaring gawin ng taong Kanyang kahalili. Sapagkat ang paghatol ay ang panlulupig sa tao sa pamamagitan ng katotohanan, hindi mapag-aalinlanganan na nagpapakita pa rin ang Diyos sa larawan ng nagkatawang-taong imahe upang gawin ang gawaing ito sa mga tao. Ito ay upang sabihin, sa mga huling araw, gagamitin ni Cristo ang katotohanan upang turuan ang mga tao sa buong mundo at upang ipaalam ang lahat ng katotohanan sa kanila. Ito ang gawain ng paghatol ng Diyos. Ang ilan ay may di kasiya-siyang damdamin tungkol sa ikalawang pagkakatawang-tao ng Diyos, dahil mahirap para sa tao na paniwalaan na isasagawa ng Diyos ang gawain ng paghatol bilang isang pagkakatawang-tao. Ngunit kailangang masabi Ko sa iyo na kadalasan ang paggawa ng Diyos ay lumalampas nang labis sa inaasahan ng tao at mahirap para sa isip ng tao na tanggapin. Sapagkat ang mga tao ay mga uod lamang sa lupa, samantalang ang Diyos ay Siyang kataas-taasan na pumupuno sa sanlibutan; ang pag-iisip ng tao ay katulad lang ng hukay ng maruming tubig na nagdudulot lamang ng mga uod, samantalang ang bawat antas ng gawain na pinapatnubayan ng mga kaisipan ng Diyos ay bunga ng karunungan ng Diyos. Laging hinahangad ng tao na makipaglaban sa Diyos; kung gayon ay sasabihin Ko na hayag na hayag kung sino ang masasawi sa bandang katapusan. Ipinapayo Ko sa inyong lahat na huwag ninyong ipalagay ang inyong mga sarili na mas mahalaga kaysa ginto. Kung kaya ng iba na tanggapin ang paghatol ng Diyos, kung gayon bakit hindi mo kaya? Gaano ka na ba kataas kaysa sa iba? Kung kaya ng iba na magyuko ng ulo sa harap ng katotohanan, bakit hindi mo magawa ang kapareho? Ang dakilang paggalaw ng gawain ng Diyos ay hindi mahahadlangan. Hindi na Niya uuliting muli ang gawain ng paghatol para sa kapakanan ng iyong “mga katangian,” at lubos mong pagsisisihan ang pagkawala ng ganoon kagandang pagkakataon. Kung hindi mo pinaniniwalaan ang Aking mga salita, maghintay na lang kayo kung gayon sa dakilang puting luklukan sa langit na “magpasa ng paghatol” sa iyo! Kailangang malaman mo na lahat ng mga Israelita ay itinanggi at itinatwa si Jesus, gayunman ang katotohanan ng pagliligtas ni Jesus sa sangkatauhan ay lumaganap pa rin hanggang sa mga dulo ng sanlibutan. Hindi ba ito ang katotohanan na matagal nang isinakatuparan ng Diyos? Kung naghihintay ka pa rin kay Jesus upang dalhin ka sa langit, kung gayon ay masasabi ko na isa kang sutil na piraso ng tuyong kahoy.[a] Hindi kikilalanin ni Jesus ang isang huwad na tagasunod na kagaya mo na hindi tapat sa katotohanan at naghihintay lamang ng mga biyaya. Sa kabilang banda, hindi Siya magpapakita ng anumang awa sa pagbubulid Niya sa iyo sa dagat-dagatang apoy upang masunog sa loob ng sampu-sampung libong taon.
    Nauunawaan mo na ba ngayon kung ano ang paghatol at ang katotohanan? Kung naiintindihan mo na, kung gayon ay ipinapayo Ko sa iyo na magpasakop ka sa paghatol, kung hindi, di ka na magkakaroon pa ng pagkakataon na papurihan ng Diyos o madala ng Diyos sa Kanyang kaharian. Silang mga tatanggap lang ng paghatol subalit hindi kailanman maaaring dalisayin, iyon ay, silang mga magsisitakas sa gitna ng gawain ng paghatol, ay magpakailanman kamumuhian at itatakwil ng Diyos. Ang kanilang mga kasalanan ay lalo, at lalong mas mabigat, kaysa doon sa mga Fariseo, sapagkat pinagtaksilan nila ang Diyos at mga rebelde laban sa Diyos. Ang gayong mga tao na ni hindi karapat-dapat magsagawa ng paglilingkod ay makatatanggap ng mas mabigat, at walang-hanggang kaparusahan. Hindi patatawarin ng Diyos ang sinumang minsan ay nagpahayag ng katapatan sa mga salita subalit pinagtaksilan din Siya. Makikita ng gayong mga tao ang kagantihan sa pamamagitan ng kaparusahan ng espiritu, kaluluwa, at katawan. Hindi ba nito ibinunyag ang matuwid na disposisyon ng Diyos? Hindi ba ito ang eksaktong layunin ng paghatol ng Diyos at pagbubunyag sa tao? Ilalagay ng Diyos ang lahat ng gumagawa ng masamang gawain sa panahon ng paghatol sa lugar na kung saan ang mga masasamang espiritu ay naninirahan para sirain ang kanilang mga katawang laman sa kagustuhan ng espiritu. Ang kanilang mga katawan ay mangangamoy bangkay, at gayon ang nararapat na ganti sa kanila. Isinusulat ng Diyos sa kanilang mga talaan ang bawat isa sa mga kasalanan nilang mga hindi tapat na huwad na tagasunod, mga huwad na disipulo, at mga huwad na manggagawa, at kapag tama na ang panahon, itatapon Niya sila sa gitna ng mga maruruming espiritu nang sa gayon ang kanilang buong katawan ay madungisan nang todo ng mga espiritu at, bilang resulta, hindi na sila maaaring muling magkatawang-tao at makita ang liwanag. Yaong mga ipokrito na nagsipaglingkod minsan ngunit hindi nakapanatiling tapat hanggang katapusan ay ibibilang ng Diyos sa mga makasalanan nang sa gayon lumakad sila sa payo ng makasalanan, at maging bahagi ng mga magugulong makapal na bilang ng mga tao. Sa katapusan, wawasakin sila ng Diyos. Isasantabi at hindi papansinin ng Diyos yaong mga hindi naging tapat kay Cristo o naglaan ng anumang pagsisikap, at wawasakin silang lahat sa pagbabago ng panahon. Hindi na sila iiral sa mundo, lalong hindi makapapasok sa kaharian ng Diyos. Yaong hindi kailanman naging tapat sa Diyos ngunit napilitan sa pakikitungo sa Diyos ay ibibilang doon sa mga taong naglingkod para sa Kanyang bayan. Maliit na bilang lamang ng gayong mga tao ang matitira, samantalang ang karamihan ay mamamatay kasama ng mga ni hindi kwalipikadong magsagawa ng paglilingkod. Panghuli, dadalhin ng Diyos sa Kanyang kaharian yaong lahat ng kapareho ng isipan ng Diyos, ang mga tao at mga anak na lalaki ng Diyos pati na yaong mga itinakda ng Diyos na maging mga saserdote. Ang gayon ay ang bunga na ipinanganak ng Diyos sa pamamagitan ng Kanyang gawain. At doon sa mga hindi mapapabilang sa mga kategoryang inilatag ng Diyos, sila ay ibibilang kasama ng mga hindi sumasampalataya. At tiyak na mahihinuha ninyo ang kahihinatnan ng mga ito. Nasabi Ko na sa inyo ang lahat ng dapat Kong sabihin; kayo ang magpapasya kung alin ang landas na inyong pipiliin. Ang dapat ninyong maintindihan ay ito: Ang gawain ng Diyos ay hindi kailanman maghihintay para sa sinuman na hindi makasasabay sa bilis ng hakbang ng Diyos, at ang matuwid na disposisyon ng Diyos ay hindi magpapakita ng kaawaan sa sinumang tao.

Mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Mga Talababa:

a. Isang piraso ng tuyong kahoy: isang kawikaang Intsik, ibig sabihin “walang pag-asa.”
Rekomendasyon:Kidlat ng Silanganan
Ang Pagbabalik ng Panginoong Jesus
Ano ang Ebanghelyo ?

Ikaw ba ay Tunay na Mananampalataya sa Diyos?

Biyaya, paggalang, Daan, kapangyarihan, buhay

Mga Aklat ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ikaw ba ay Tunay na Mananampalataya sa Diyos?

    Marahil ang iyong paglalakbay ng pananampalataya sa Diyos ay mahigit isa o dalawang taon na, at marahil sa iyong buhay sa paglipas ng mga taong ito, marami kang pinagdaanan na kahirapan; o marahil hindi ka sumailalim sa kahirapan at sa halip tumanggap ng labis na biyaya. Maaaring hindi ka nakaranas ng alinman sa paghihirap o biyaya, nguni’t sa halip ay namuhay nang ordinaryo lamang. Sa kabila nito, ikaw ay nanatiling tagasunod ng Diyos, kaya’t hayaang magkaroon tayo ng pagsasamahan tungkol sa paksa ng pagsunod sa Kanya. Gayunman, aking pinaaalalahanan ang lahat ng magbabasa ng mga salitang ito na ang salita ng Diyos ay nakadirekta tungo sa lahat ng kumikilala sa Diyos at lahat ng sumusunod sa Diyos, hindi tungo sa lahat ng tao sa pangkalahatan, kabilang ang mga hindi kumikilala sa Diyos. Kung ikaw ay naniniwala na ang Diyos ay nagsasalita para sa karamihan, sa lahat ng tao sa mundo, walang magiging epekto sa iyo kung gayon ang salita ng Diyos. Kaya, dapat mong ingatan ang lahat ng mga salita na malapit sa inyong puso, at huwag mong ilagay ang iyong sarili sa labas ng nasasakupan nito. Sa anumang pagkakataon, ating pag-usapan kung anong nangyayari sa ating tahanan.

04 Disyembre 2017

Ang Epektong Makakamit ng Paghatol ng Diyos

Diyos, paghatol, katotohanan, buhay, Daan



Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Epektong Makakamit ng Paghatol ng Diyos


I
Ang paghatol ng Diyos ay di lang, sa iilang salita,
sa paglinaw sa katangian ng tao,
bagkus ay pagbunyag, pakikitungo sa paglipas ng panahon.
Tratong di matumbasan ng karaniwang salita,
katotohanang di saklaw ng tao
Tanging gawang tunay na paghatol;
tanging paghatol na gabay ng pagsunod natin sa Diyos
sa puso't salita, sa isip o gawa,
siya'y tunay na makilala.

Dapat Mong Hanapin ang Paraan ng Pagiging Kaayon kay Kristo

Diyos, katotohanan, Biblia, mga pariseo, parusa

Mga Aklat ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Dapat Mong Hanapin ang Paraan ng Pagiging Kaayon kay Kristo


    Marami na Akong natapos na gawain kasama ng mga tao, at ang mga salitang Aking ipinahayag sa mga oras na ito ay marami na rin. Ang mga salitang ito ay para sa kaligtasan ng tao, at ipinahayag nang sa gayon ang tao at Ako ay maaaring maging kaayon sa Akin. Ngunit kaunti lamang ang nakamit Kong tao sa lupa na kaayon sa Akin, at kaya Aking sinasabi na hindi pinahahalagahan ng tao ang Aking mga salita, dahil ang tao ay hindi kaayon sa Akin. Sa paraang ito, ang gawaing Aking ginagawa ay hindi lamang upang Ako ay sambahin ng tao; mas mahalaga, ito ay upang maging kaayon sa Akin ang tao. Ang mga taong nagawang tiwali, ay nananahan lahat sa bitag ni Satanas, nabubuhay sila sa laman, nabubuhay sa pansariling hangarin, at wala ni isa man sa kanila ang kaayon sa Akin. Mayroong ilan na nagsasabing sila ay kaayon sa Akin, ngunit sila lahat ay sumasamba sa mga malabong diyus-diyosan. Bagaman kinikilala nila ang Aking pangalan bilang banal, sila ay tumatahak sa landas na taliwas sa Akin, ang kanilang mga salita ay puno ng kayabangan at pagmamalaki, dahil, sa pinag-ugatan, silang lahat ay laban sa Akin, at lahat ay hindi kaayon sa Akin. Naghahanap sila araw-araw ng Aking mga bakas sa Biblia, at walang layong naghahanap ng kahit na anong mga “angkop” na sipi na binabasa nila nang walang katapusan, at kanilang binibigkas bilang “mga kasulatan.” Hindi nila alam kung paano maging kaayon sa Akin, hindi nila alam ang ibig sabihin ng pakikipag-alit sa Akin, at basta lamang nagbabasa ng mga “kasulatan” nang walang taros. Pinipilit nila sa Biblia ang malabong Diyos na hindi nila kailanman nakita, at walang kakayahang makita, at saka lamang nila tinitingnan kapag sila ay may libreng oras. Sila ay naniniwala sa Aking pag-iral ngunit sa loob lamang ng nasasaklaw ng Biblia. Para sa kanila, Ako ay katulad ng Biblia; kung wala ang Biblia wala rin Ako, at kung Ako’y wala, wala ring Biblia. Hindi nila binibigyang pansin ang aking pag-iral o mga pagkilos, sa halip ay naglalaan ng sobra at natatanging pansin sa bawat isang salita ng Kasulatan, at marami pa nga sa kanila ay naniniwala na hindi Ko dapat gawin ang anumang bagay na nais Kong gawin maliban na lamang kung ito ay ipinagpaunang sinabi ng Kasulatan. Naglalakip sila ng labis na pagpapahalaga sa Kasulatan. Maaaring sabihin na nakikita nila ang mga salita at pahayag bilang lubhang mahalaga, hanggang sa ginagamit nila ang mga talata mula sa Biblia upang sukatin ang bawat salitang Aking sinasabi, at upang sumpain Ako. Ang kanilang hinahanap ay hindi ang paraan ng pagiging kaayon sa Akin, o ang paraan ng pagiging kaayon sa katotohanan, ngunit ang paraan ng pagiging kaayon sa mga salita ng Biblia, at naniniwala sila na ang anumang hindi sumusunod sa Biblia ay, nang walang itinatangi, hindi Ko gawa. Hindi ba ang mga gayong mga tao ay ang masunuring inapo ng mga Pariseo? Ginamit ng mga Hudyong Pariseo ang mga batas ni Moises upang batikusin si Jesus. Hindi nila hinanap na maging kaayon kay Jesus noong panahong iyon, subalit masikap nilang sinunod ang mga batas nang buong sikap, hanggang sa ipinako nila sa krus ang inosenteng si Jesus, pinagbintangan Siyang hindi sumusunod sa batas ng Lumang Tipan at hindi ang pagiging Mesias. Ano ang kanilang kakanyahan? Hindi ba’t dahil hindi nila hinanap ang paraan ng pagiging kaayon sa katotohanan? Nahumaling sila sa bawat salita ng Kasulatan, habang hindi inuunawa ang Aking kalooban at ang mga hakbang at paraan ng Aking gawain. Hindi sila ang mga taong naghangad ng katotohanan, ngunit mga taong maigting na sumusunod sa mga salita ng Kasulatan; hindi sila ang mga taong naniniwala sa Diyos, ngunit mga taong naniniwala sa Biblia. Sa kalikasan, sila ang tagapagbantay ng Biblia. Upang mapangalagaan ang kapakanan ng Biblia, at pagtibayin ang dignidad ng Biblia, at panatilihin ang reputasyon ng Biblia, ipinako nila ang mahabaging si Jesus sa krus. Ito ay ginawa lamang nila para sa kapakanan ng pagtatanggol sa Biblia, at para sa kapakanan ng pagpapanatili sa katayuan ng bawat salita ng Biblia sa puso ng mga tao. Kaya mas pinili nilang talikuran ang kanilang kinabukasan at ang alay para sa kasalanan upang isumpa si Jesus, na hindi tumalima sa doktrina ng Kasulatan, hanggang sa kamatayan. Hindi ba sila tila mga tagasunod sa bawat isang salita ng Kasulatan?

02 Disyembre 2017

Mga Salita ng na Makapangyarihang Diyos | Marami ang mga Tinawag, Datapuwa’t Kakaunti ang mga Nahirang

Kaligtasan, pag-ibig, biyaya, daan, pananampalataya

Mga Salita ng na Makapangyarihang Diyos | Marami ang mga Tinawag, Datapuwa’t Kakaunti ang mga Nahirang

    
  Ako ay naghanap ng marami sa mundo upang maging Aking mga alagad. Kabilang sa kanila ay iyong mga nagsisilbing mga pari, iyong mga namumuno, iyong mga bumubuo sa mga anak, iyong bumubuo sa mga tao, at iyong mga nagbibigay serbisyo. Pinaghiwa-hiwalay Ko sila sa iba’t ibang kategorya alinsunod sa katapatan ng tao sa Akin. Kapag napagbukud-bukod na ang lahat ng tao ayon sa kanilang uri, iyon ay, kapag ang kalikasan ng bawat uri ng tao ay naipahayag, Aking ibibilang kung gayon ang bawat tao sa kanilang nararapat na uri at ilalagay ang bawat uri sa kanilang naaangkop na lugar sa gayon ay maaari Kong matupad ang Aking layunin para sa kaligtasan ng sangkatauhan. Kaugnay nito, tinatawag Ko ang mga grupo ng mga nais Ko na maligtas upang bumalik sa Aking tahanan, at pagkatapos ay pinapayagan Ko ang lahat ng mga ito na tanggapin ang Aking gawain sa mga huling araw. Kasabay nito, Aking pinagbukud-bukod ang mga tao ayon sa uri, at pagkatapos ay ginagantimpalaan o pinarurusahan ang bawat isa batay sa kanilang mga gawa. Ganyan ang mga hakbang na bumubuo sa Aking gawain.

Mga Salita ng na Makapangyarihang Diyos | Ang mga Hindi Kaayon kay Kristo ay Tiyak na Kalaban ng Diyo

Cristo, pananampalataya sa Diyos, Papuri, katotohanan, Diyos

Mga Salita ng na Makapangyarihang Diyos | Ang mga Hindi Kaayon kay Kristo ay Tiyak na Kalaban ng Diyos

    Ang lahat ng tao ay nais na makita ang tunay na mukha ni Jesus at nagnanais na makasama Siya. Naniniwala ako na wala sa mga kapatid na lalaki o kapatid na babae ang magsasabi na hindi niya gustong makita o makasama si Jesus. Bago ninyo nakita si Jesus, iyon ay, bago niyo pa nakita ang nagkatawang-taong Diyos, magkakaroon kayo ng maraming mga saloobin, halimbawa, tungkol sa hitsura ni Jesus, ang Kanyang paraan ng pagsasalita, ang Kanyang paraan ng pamumuhay, at iba pa. Gayunman, kapag nakita niyo na Siya, ang inyong mga saloobin ay mabilis na magbabago. Bakit ganoon? Nais ninyo bang malaman? Bagaman hindi maaaring balewalain ang pag-iisip ng tao, mas hindi maaaring kunsitihin ng tao na baguhin ang sangkap ni Kristo. Isinaalang-alang ninyo si Kristo bilang isang imortal, isang pantas, ngunit walang kumikilala kay Kristo bilang isang mortal na may maka-Diyos na sangkap. Samakatuwid, marami sa mga taong nananabik nang araw at gabi upang makita ang Diyos ay talagang kaaway ng Diyos at hindi kaayon sa Diyos. Hindi ba ito isang kamalian sa parte ng tao? Kahit ngayon, iniisip niyo pa rin na ang inyong paniniwala at katapatan ay magsisilbing karapat-dapat na makita ang mukha ni Kristo, ngunit pinapayuhan ko kayong sangkapan ang inyong sarili sa mas konkretong mga bagay! Dahil sa nakaraan, kasalukuyan, at hinaharap, marami sa mga nakakilala kay Kristo ay nabigo; lahat sila’y ginagampanan ang papel ng mga Fariseo. Ano ang dahilan ng inyong kabiguan? Ito mismo’y dahil ipinapalagay ninyo na may isang mapagmataas, kahanga-hangang Diyos. Ngunit ang katotohanan ay ang bagay na hindi gusto ng tao. Hindi lamang di-mapagmataas si Cristo, bagkus Siya ay partikular na maliit; hindi lamang Siya isang tao ngunit isang ordinaryong tao; hindi lamang wala Siyang kakayahang umakyat sa langit, hindi rin Niya kayang kumilos nang malaya sa lupa. Kung kaya ang mga tao ay pinakitunguhan Siya bilang isang ordinaryong tao; ginagawa nila ang kagustuhan nila kapag sila ay kasama Niya, at nagsasalita ng walang ingat na salita sa Kanya, ang lahat ng mga ito habang hinihintay pa rin ang pagdating ng “tunay na Cristo.” Isinaalang-alang ninyo ang Cristong dumating na bilang isang ordinaryong tao at ang Kanyang salita ay tulad ng sa isang ordinaryong tao. Samakatuwid, hindi niyo pa natatanggap ang anumang bagay mula kay Cristo at sa halip ay inilantad nang buo ang inyong kapangitan sa liwanag.
    Bago nakilala si Cristo, maaaring naniniwala ka na ang iyong disposisyon ay ganap nang nagbago, maaaring naniniwala ka na ikaw ay isang tapat na tagasunod ni Cristo, at maaaring naniniwala kang pinaka-karapat-dapat na tumanggap ng mga pagpapala ni Cristo. Dahil nilakbay mo ang maraming daan, gumawa ng maraming gawain, at nagluwal ng maraming bunga, kaya dapat ikaw ay siyang tumatanggap ng korona sa katapusan. Gayon man ay isang katotohanan ang hindi mo alam: Ang tiwaling disposisyon at paghihimagsik at paglaban ng tao ay nailantad kapag nakikita niya si Cristo, at ang paghihimagsik at paglaban na nakalantad sa naturang okasyon ay mas ganap at kumpleto kaysa sa anuman. Ito ay dahil si Cristo ay ang Anak ng tao at nagtataglay ng normal na pagkatao kung saan hindi Siya pinaparangalan o nirerespeto ng tao. Ito ay dahil ang Diyos ay naninirahan sa katawang-tao upang ang paghihimagsik ng tao ay dinadala sa liwanag nang lubusan at buong-linaw. Kaya sinasabi ko na ang pagdating ni Cristo ay hinukay ang lahat ng paghihimagsik ng sangkatauhan at ang kalikasan ng sangkatauhan ay maliwanag na nakikita. Ito ay tinatawag na “akitin ang isang tigre pababa ng bundok” at “akitin ang isang lobo palabas ng kuweba.” Masasabi mo bang ikaw ay tapat sa Diyos? Masasabi mo bang nagpapakita ka ng lubos na pagsunod sa Diyos? Masasabi mo bang hindi ka isang rebelde? Sinasabi ng iba: Sa bawat oras na nililikha ng Diyos ang aking kapaligiran, palagi akong sumusunod at hindi kailanman nagrereklamo. Bukod dito, wala akong pinanghahawakan na iba pang mga bagay-bagay tungkol sa Diyos. Sinasabi ng iba: Ang lahat ng mga gawaing ibinibigay sa akin ng Diyos, ay gagawin ko sa abot ng aking kakayahan at hindi ako magiging pabaya. Ngayon, tatanungin ko kayo nito: Maaari ba kayong maging kaayon kay Kristo kapag namuhay kayong kasama Niya? At gaano katagal kang magiging kaayon sa Kanya? Isang araw? Dalawang araw? Isang oras? Dalawang oras? Ang inyong pananampalataya ay kapuri-puri, ngunit wala kayong gaanong katatagan. Kapag tunay kang namumuhay kasama si Cristo, unti-unting malalantad ng iyong mga salita at kilos ang iyong makasariling pagpapahalaga at makasariling katuwiran, at gayun din ang iyong labis na pagnanasa at pagsuway at kawalang-kasiyahan ay likas na isisiwalat. Sa katapus-tapusan, mas lalo kang magiging mapagmataas, at kapag ikaw ay naging hindi kaayon kay Cristo tulad ng tubig sa apoy, ang iyong kalikasan ay ganap na malalantad. Sa oras na iyon, ang iyong iba pang paniniwala ay hindi na maaaring ikubli. Maging ang iyong mga reklamo, ay likas na ipapahayag, at ang iyong kasuklam-suklam na katauhan ay ganap na malalantad. Gayunman, patuloy mong itinatanggi ang iyong sariling paghihimagsik. At naniniwala ka na ang isang Cristong tulad nito ay hindi madaling tanggapin at Siya ay napakahigpit sa tao, at ganap ka lang magpapasakop kung Siya ay iba, isang mas mabait na Cristo. Naniniwala kayo na may isang dahilan para sa inyong paghihimagsik, na kayo ay nagrerebelde lang laban sa Kanya noong binigyan kayo ng pagsubok ni Cristo. Hindi ninyo kailanman napagtanto na hindi ninyo itinuturing bilang Diyos si Cristo, at wala rin kayong intensyong sundin Siya. Bagkus, matigas mong ipinagpipilitan na gumagawa si Cristo alinsunod sa iyong isipan, at sa anumang gawaing hindi pa nagagawa, naniniwala kang hindi Siya Diyos ngunit tao. Wala bang marami sa inyo ang nilabanan Siya sa ganitong paraan? Sino ba ang pinaniniwalaan ninyo? At paano ninyo ito hinahanap?
    Palagi ninyong nais makita si Cristo, ngunit pinapayuhan ko kayo na huwag dakilain ang inyong sarili; maaaring makita ng lahat si Cristo, ngunit sinasabi ko na walang sinuman ang akmang makita si Cristo. Dahil ang kalikasan ng tao ay puno ng kasamaan, pagmamataas, at paghihimagsik, kapag nakita mo si Cristo, ang iyong likas na katangian ay magiging sanhi ng kapahamakan sa iyo at hahatulan ka ng kamatayan. Ang iyong pakikisama sa isang kapatid na lalaki (o kapatid na babae) ay hindi gaanong maipapakita ang tungkol sa iyo, ngunit hindi ganoon kasimple kapag nakikipag-ugnayan ka kay Cristo. Sa anumang oras, maaaring mag-ugat ang iyong mga pagkaintindi, umusbong ang iyong pagmamataas, at mamunga ang iyong paghihimagsik. Paano ka magiging karapat-dapat na iugnay kay Christ taglay ang naturang pagkatao? Tunay mo ba Siyang maituturing bilang Diyos sa bawat sandali ng bawat araw? Magkakaroon ka ba ng tunay na pagsunod sa Diyos? Sinasamba ninyo ang matayog na Diyos sa inyong mga puso bilang si Jehovah ngunit pinapalagay ang nakikitang Cristo bilang isang tao. Ang inyong katinuan ay masyadong mababa at ang inyong sangkatauhan ay masyadong mababa! Hindi ninyo kaya na habambuhay ituring si Cristo bilang Diyos; sa halip, itinabi Siya at sinasamba niyo lamang Siya bilang Diyos kung kailan niyo lang gusto. Ito ang dahilan kung bakit sinasabi kong hindi kayo isang mananampalataya ng Diyos, ngunit kasabuwat sa mga taong lumalaban kay Cristo. Kahit na ang mga taong nagpapakita ng kabaitan sa iba ay nagagantimpalaan, ngunit si Cristo na ginagawa ang naturang gawain para sa inyo ay hindi minahal o ginantimpalaan ng tao, at hindi rin Niya natatanggap ang pagsunod ng tao. Hindi ba ito isang pinaka-nakalulungkot na bagay?
    Maaaring sa lahat ng mga taon ng iyong pananampalataya sa Diyos, hindi mo kailanman isinumpa ang sinuman o nakagawa ng masama, ngunit sa iyong pakikipag-ugnay kay Cristo, hindi mo mabigkas ang katotohanan, o sundin ang salita ni Cristo; sinasabi ko ngayon na ikaw ang pinaka-mapanlinlang at pinakamasama sa mundo. Kung ikaw ay talagang magandang-loob at tapat sa iyong mga kamag-anak, mga kaibigan, asawang babae (o asawang lalaki), anak na lalaki at mga anak na babae, at mga magulang, at hindi kailanman nananamantala ng iba, gayunman ay hindi ka maaaring maging kaayon at makipagpayapaan kay Cristo, at kahit na ibigay mo ang lahat ng pag-aari mo sa iyong kapwa o kinalinga nang mabuti ang iyong ama, ina, at kasambahay, sinasabi ko pa ring ikaw ay masama, at may katusuhan din. Huwag mong isipin na ikaw ay kaayon kay Kristo kung ikaw ay kaayon sa tao o gumagawa ng ilang mabubuting gawa. Naniniwala ka ba na ang iyong kagandahang-loob ay maaaring nakawin ang pagpapala ng Langit? Sa tingin mo ba na ang mabuting gawa ay ang panghalili para sa iyong pagsunod? Wala sa inyo ang maaaring tumanggap ng pakikitungo at pagpupungos, at ang lahat ay nahihirapang tanggapin ang normal na pagkatao ni Cristo. Ngunit lagi ninyong inaangkin ang pagsunod sa Diyos. Ang naturang pananampalataya gaya ng sa inyo ay magdadala ng karampatang kagantihan. Itigil niyo ang pagpapasasa sa mga malikhaing ilusyon at nagnanais na makita si Cristo; sapagka’t kayo ay masyadong maliit sa tayog, anupat hindi kayo karapat-dapat na makita Siya. Kapag ganap mo nang naitakwil ang iyong pagrebelde at kaya nang makipagpayapaan kay Cristo, likas na magpapakita sa iyo kung ganon ang Diyos. Kung pupunta ka upang makita ang Diyos nang hindi dumanas ng pagpupungos o ng paghatol, talagang magiging kaaway ka ng Diyos at itatakda sa pagkapuksa. Ang kalikasan ng tao ay likas na salungat sa Diyos, dahil ang lahat ng tao ay lubusang ginawang tiwali ni Satanas. Walang kahit anong mabuti ang magmumula sa isang tiwaling tao na nakiki-ugnay sa Diyos. Lahat ng mga aksyon at mga salita ng tao ay tiyak na ilalantad ang kanyang katiwalian; at kapag siya ay iniuugnay sa Diyos, ang kanyang pagrebelde ay ipapahayag sa lahat ng aspeto. Hindi alam ng tao na sinasalungat niya si Cristo, nililinlang si Cristo, at tinatakwil si Cristo; pagkatapos ang tao ay tutungo sa lalong mapanganib na estado. Kung magpapatuloy ito, siya ay masasailalim sa kaparusahan.
    Ang ilan ay maaaring naniniwala na kung may kaugnayan sa Diyos ay mapanganib, sa gayon mas matalino na magpakalayo-layo sa Diyos. Ano, sa gayon, ang matatanggap ng ganyang tao? Sila ba ay magiging tapat sa Diyos? Tunay na ang pakikipagugnayan sa Diyos ay lubos na mahirap, ngunit ito ay lubusan lamang dahil ang tao ay ginawang tiwali at hindi dahil ang Diyos ay hindi maaaring iugnay sa tao. Marahil ay pinakamahusay para sa inyo ang italaga ang mas malawak na pagsisikap sa katotohanan na kilalanin ang sarili. Bakit hindi kayo kinalulugdan ng Diyos? Bakit ang inyong disposisyon ay kasuklam-suklam sa Kanya? Bakit ang inyong mga salita ay nakapandidiri sa Kanya? Pinupuri ninyo ang inyong sarili para sa inyong maliit na katapatan at gusto ng gantimpala para sa inyong maliit na sakripisyo; minamaliit ninyo ang iba kapag nagpapakita kayo ng kaunting pagsunod, nagiging mapanlait sa Diyos kapag nakagawa ng maliit na bagay. Nagnanais kayo ng kayamanan at mga regalo at papuri para sa pagtanggap sa Diyos. Ang inyong puso ay nasasaktan kapag nagbibigay kayo ng isa o dalawang barya; kapag nagbigay kayo ng sampu, gusto ninyo ng mga biyaya at dapat angat sa iba. Ang katauhan katulad ng sa inyo ay talagang napakasakit na pag-usapan o pakinggan. Ano ang kapuri-puri sa inyong mga salita at mga pagkilos? Ang mga taong gumagawa ng kanilang mga tungkulin at mga taong hindi; silang namumuno at mga sumusunod; ang mga tumatanggap sa Diyos at yaong hindi; mga nabibigay at mga taong hindi; mga nangangaral at ang mga tumatanggap ng salita, at iba pa; lahat ng mga naturang tao ay pinupuri ang kanilang sarili. Nakatatawa ba ito para sa inyo? Tiyak na alam ninyong naniniwala kayo sa Diyos, ngunit hindi kayo maaaring maging kaayon sa Diyos. Tiyak na alam ninyong kayo ay hindi karapat-dapat, ngunit nananatili pa rin kayong mayabang. Hindi ba ninyo nararamdaman na ang inyong katinuan ay naging ganon sa puntong wala na kayong kontrol sa sarili? Paano kayo magiging karapat-dapat iugnay sa Diyos nang may ganoong katinuan? Ngayon, hindi ba kayo natatakot para sa inyong mga sarili? Ang inyong disposisyon ay naging gayon ngayon na hindi na kayo maaaring maging kaayon sa Diyos. Hindi ba katawa-tawa ang inyong pananampalataya? Hindi ba katawa-tawa ang inyong pananampalataya? Paano ka makikitungo sa iyong hinaharap? Paano mo pipiliin ang landas na lalakbayin?
Mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao
Rekomendasyon:Pag-imbestiga sa Kidlat ng Silanganan
Ang Ebanghelyo ay lumalaganap!