Makapangyarihang Diyos, ang Puso Ko'y Sa'Yo

Tagalog church songs | "Makapangyarihang Diyos, ang Puso Ko'y Sa'Yo" | God Is My Beloved

I

Kaninong mga salita ang pinakamatamis,

at pinalakas ang aking espiritu?

Kaninong pag-ibig ang pinakamaganda,

at kinuha ang aking puso?

Kaninong gawain ang pinaka-kahanga-hanga,

nililinis ang katiwalian ng sangkatauhan?

Sino ang nagbibigay sa akin ng malaking kaligtasan,

at nagdadala sa akin sa harap ng trono?

Sino ang nagbibigay sa akin ng isang tunay na buhay ng tao, 

na pinapayagan akong makita muli ang liwanag?

Sino'ng pinaka-kaibig-ibig na Persona na palagi kong iniisip?

Makapangyarihang Diyos, aking Mahal,

Ika'y nasa puso ko.

Makapangyarihang Diyos, aking Mahal, ang puso ko'y sa'Yo.

Tagalog Christian Songs | Ginagawa ng Diyos na Nagkakatawang-tao ang Pinakamahalagang Gawaing Pagliligtas ng Tao

Tagalog Christian Songs | "Ginagawa ng Diyos na Nagkakatawang-tao ang Pinakamahalagang Gawaing Pagliligtas ng Tao"

Ⅰ

Gawain ng Diyos na nagkakatawang-tao

ang pinakadakila sa lahat.

Gawain ng Diyos na nagkakatawang-tao,

pinakamalalim sa lahat.

Sa tatlong yugto ng gawain ng Diyos,

pinakamahalaga ang dalawang ito,

ang dalawang yugtong ito,

gawain ng Diyos na nagkakatawang-tao.

Pinakamahalaga sa gawain Niya

ay ginagawa sa katawang-tao.

Pagliligtas ng Diyos sa tao

dapat magawa sa katawang-tao.

Pakiramdam man ng tao 

Diyos sa katawang-tao'y 'di kaugnay,

itong katawang-tao'y totoong hinggil

sa kapalara't buhay ng tao,

dahil pinakamahalaga ang ginagawa N'ya.

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | "Handa Akong Magpasakop sa Gawain ng Diyos"

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | "Handa Akong Magpasakop sa Gawain ng Diyos"

I

O Diyos! Nawa'y gawin Mo ang Iyong gawain sa akin,

nawa'y gawin Mo akong perpekto at baguhin ako,

upang maaari kong sundin at malaman

ang mga kagustuhan Mo sa lahat ng bagay.

Ang Iyong dakilang pagmamahal

at kalooban ay nasa Iyong pagliligtas sa akin.

Kahit na ang tao ay lumalaban at siya ay naghihimagsik,

bagaman ang kanyang kalikasan ay pagtataksil,

ngayon ay nauunawaan ko ang Iyong kalooban

na iligtas ang sangkatauhan.

Ako'y makikipagtulungan, makikipagtulungan sa Iyo.

Nagsusumamo ako sa Iyo na tustusan ako

ayon sa aking tayog,

upang aking mauunawaan ang Iyong kalooban

kahit gaano ako nagdurusa.

Hindi ako magrerebelde o magrereklamo,

Ikaw ay aking paluluguran.

Ako'y ganap na susunod, ako'y ganap na susunod.

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | "Diyos Ko! Di Talaga Ako Nararapat sa Pag-ibig Mo"

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | "Diyos Ko! Di Talaga Ako Nararapat sa Pag-ibig Mo"

I

Marami akong nagawang di ko maaatim na gunitain.

Nasayang ko ang napakaraming oras.

Nag-uumapaw ang malaking pagsisisi

at utang na loob sa puso ko.

Lagi ako noong humingi ng kapalit

kapag gumugol ako para sa Diyos.

Nang di ko natanggap

ang mga pagpapalang gusto kong matanggap, 

inisip kong talikuran ang Diyos,

ngunit malinaw pa sa aking isipan ang Kanyang pag-ibig

at di ko malimutan.

Inantig ng mga salita ng Diyos ang puso ko,

unti-unti akong inaakay palayo sa pagiging negatibo.

Nang magbanta ang kahirapan,

ako'y natakot, nangimi at nanghina.

Ako'y naging mahina at negatibo

at muli kong naisip na talikuran ang Diyos.

Hinati ang puso ko ng Kanyang mga salita

na parang espadang magkabila ang talim,

wala akong napagtaguan sa hiya.

Ang Diyos ang Pinagmumulan ng Buhay Para sa Lahat ng Bagay | Kuwento . Isang Buto, ang Lupa, Isang Puno, ang Sikat ng Araw, ang mga Palaawiting Ibon, at Tao

Ang isang maliit na buto ay nalaglag sa lupa. Pagkatapos bumuhos nang napakalakas na ulan, ang buto ay umusbong nang bahagya at ang mga ugat nito ay dahan-dahang sumiksik sa ilalim ng lupa. Ang usbong ay lumaki, sinasagupa ang malalakas na hangin at ulan, nakikita ang pagpapalit ng mga panahon kagaya ng paglaki at pagliit ng buwan. Sa tag-araw, naglalabas ng regalong tubig ang lupa upang makayanan ng usbong ang nakapapasong init. At dahil sa lupa, hindi naramdaman ng usbong ang init at sa gayon ay nalampasan nito ang init sa tag-araw. Nang dumating ang taglamig, binalot ng lupa ang usbong sa kanyang mainit na yakap at kumapit sila sa isa’t isa nang mahigpit. At dahil sa init ng lupa, nalampasan ng usbong ang mapait na lamig, ligtas sa pagdaan ng malakas na hanging-taglamig at ang panahon ng pagbagsak ng niyebe. Kinanlong ng lupa, ang usbong ay lumaking matapang at naging masaya. Ito ay lumaki at tumayog mula sa walang pag-iimbot na pag-aaruga na ibinigay ng lupa. Masayang tumubo ang usbong. Ito ay kumakanta habang bumubuhos ang ulan at ito ay nagsasayaw at umiindayog habang umiihip ang hangin. At kaya, ang usbong at ang lupa ay umasa sa isa’t isa …

Ang Diyos ay gumuhit ng mga hangganan sa pagitan ng iba’t ibang lahi

Ang pag-ibig ng Diyos ay walang bayad na ipinagkaloob sa bawat isa sa atin.

Bakit ilalarawan sila ng Diyos sa ganitong paraan? Ito ay tunay na mahalaga para sa buong sangkatauhan—mahalagang tunay! Inilarawan ng Diyos ang saklaw para sa bawat uri ng buhay na nilalang at isinaayos ang paraan para mabuhay para sa bawat uri ng tao. Hinati din Niya ang iba’t ibang uri ng tao at iba’t ibang lahi sa lupa at isinaayos ang kanilang mga saklaw. Ito ang gusto nating talakayin sa susunod.

Ginagamit ng Diyos ang Kanyang Makapangyarihan-sa-lahat at Marunong na Paraan para Tustusan ang Lahat ng Bagay at Panatilihin ang Kaligtasan ng Buhay ng Sangkatauhan

Noong una, ating pinag-usapan ang tungkol sa kapaligirang kinabubuhayan ng sangkatauhan at ano ang ginawa ng Diyos, inihanda, at nakitungo ang Diyos para sa kapaligirang ito, pati na rin ang mga kaugnayan sa pagitan ng lahat ng mga bagay na inihanda para sa sangkatauhan at kung paano nakitungo ang Diyos sa mga kaugnayang ito upang maiwasan ang lahat ng mga bagay mula sa pagdudulot ng pinsala sa sangkatauhan. Inayos din ng Diyos ang iba’t ibang mga elemento na dala ng lahat ng mga bagay at mga negatibong impluwensya na mayroon sila sa kapaligiran ng tao, pinahintulutan ang lahat ng mga bagay na itodo ang kanilang mga tungkulin, dinala sa sangkatauhan ang isang mainam na kapaligiran, at ginawang kapaki-pakinabang ang bawat elemento, hinahayaan ang sangkatauhan na umangkop sa nasabing kapaligiran at ipagpatuloy ng normal ang ikot ng pagpaparami at ng buhay. Ang sumunod ay ang pagkain na kailangan ng katawan ng tao—pang-araw-araw na pagkain at inumin. Mahalaga rin itong kondisyon sa kaligtasan ng buhay ng sangkatauhan. Ibig sabihin, ang katawan ng tao ay hindi kayang mamuhay lamang sa pamamagitan ng paghinga, nang may sinag lamang ng araw at hangin, o may angkop lamang na mga temperatura. Kailangan rin nilang punan ang kanilang mga sikmura.

Ang Diyos ang Pinagmumulan ng Buhay Para sa Lahat ng Bagay | Ang Saligang Buhay na Kapaligiran na Nililikha ng Diyos para sa Sangkatauhan—Hangin

Una, nilikha ng Diyos ang hangin upang makahinga ang tao. Ang “hangin” bang ito ay hindi ang hangin ng pang-araw-araw na buhay na palaging nararamdaman ng tao? Ang hanging bang ito ay hindi ang bagay kung saan ang mga tao ay dumedepende sa bawat saglit, kahit na sila ay tulog? Panghabang-panahon na mahalaga para sa sangkatauhan ang hangin na nilikha ng Diyos: Ito ang mahalagang sangkap ng kanilang bawat hininga at ng buhay mismo. Ang sangkap na ito, na siyang kaya lamang maramdaman at hindi makita, ay ang unang kaloob ng Diyos sa lahat ng mga bagay. Matapos likhain ang hangin, umalis lang ba basta ang Diyos? Mayroong mga aspeto nito na hindi mailarawan sa isip ng tao. Pagkakalikha ng hangin, ang eksaktong densidad at dami ng hangin ay kinailangang maging tiyak na angkop sa sangkatauhan para sa kanilang pamumuhay. Tungkol sa densidad, mayroon munang bagay tungkol sa nilalaman ng oksigeno.

Cristianong Kanta | Bumagsak Na Ang Dakilang Babilonia

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Bumagsak Na Ang Dakilang Babilonia

 I
Ngayon mundo’y bumabagsak!
Babilonia’y napaparalisa!
Ang mundong relihiyoso—
pa’nong ‘di ito mawawasak ng awtoridad ng D’yos sa lupa?

Cristianong Musikang | Ang Mga Salita ng Diyos ay ang Paraan na Dapat Panatilihin ng Tao

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Mga Salita ng Diyos ay ang Paraan na Dapat Panatilihin ng Tao

I
Sa lahat ng bawat edad,
kapag ginagawa ng Diyos ang Kanyang gawain sa lupa,
Siya'y laging nagbibigay ng ilang mga salita sa sangkatauhan,
Siya'y nagsasabi ng ilang mga katotohanan.
Ang mga katotohanang ito ay nagsisilbing paraan na
dapat sundin ng tao,
ang paraan na dapat panatilihin ng tao.
Ito ang daan na hahantong sa tao para
matakot sa Diyos at layuan ang kasamaan,
at isang bagay sa kanilang mga buhay,
at sa paglalakbay sa buhay
na dapat nilang isagawa, at dapat sundin.
Ito ang mga dahilan na ang Diyos
naggagawad ng Kanyang mga salita sa kanila.

Mga Salita ng na Makapangyarihang Diyos | Ang mga Hindi Kaayon kay Kristo ay Tiyak na Kalaban ng Diyo

Mga Salita ng na Makapangyarihang Diyos | Ang mga Hindi Kaayon kay Kristo ay Tiyak na Kalaban ng Diyos

    Ang lahat ng tao ay nais na makita ang tunay na mukha ni Jesus at nagnanais na makasama Siya. Naniniwala ako na wala sa mga kapatid na lalaki o kapatid na babae ang magsasabi na hindi niya gustong makita o makasama si Jesus. Bago ninyo nakita si Jesus, iyon ay, bago niyo pa nakita ang nagkatawang-taong Diyos, magkakaroon kayo ng maraming mga saloobin, halimbawa, tungkol sa hitsura ni Jesus, ang Kanyang paraan ng pagsasalita, ang Kanyang paraan ng pamumuhay, at iba pa. Gayunman, kapag nakita niyo na Siya, ang inyong mga saloobin ay mabilis na magbabago. Bakit ganoon? Nais ninyo bang malaman? Bagaman hindi maaaring balewalain ang pag-iisip ng tao, mas hindi maaaring kunsitihin ng tao na baguhin ang sangkap ni Kristo. Isinaalang-alang ninyo si Kristo bilang isang imortal, isang pantas, ngunit walang kumikilala kay Kristo bilang isang mortal na may maka-Diyos na sangkap. Samakatuwid, marami sa mga taong nananabik nang araw at gabi upang makita ang Diyos ay talagang kaaway ng Diyos at hindi kaayon sa Diyos. Hindi ba ito isang kamalian sa parte ng tao? Kahit ngayon, iniisip niyo pa rin na ang inyong paniniwala at katapatan ay magsisilbing karapat-dapat na makita ang mukha ni Kristo, ngunit pinapayuhan ko kayong sangkapan ang inyong sarili sa mas konkretong mga bagay! Dahil sa nakaraan, kasalukuyan, at hinaharap, marami sa mga nakakilala kay Kristo ay nabigo; lahat sila’y ginagampanan ang papel ng mga Fariseo. Ano ang dahilan ng inyong kabiguan? Ito mismo’y dahil ipinapalagay ninyo na may isang mapagmataas, kahanga-hangang Diyos. Ngunit ang katotohanan ay ang bagay na hindi gusto ng tao. Hindi lamang di-mapagmataas si Cristo, bagkus Siya ay partikular na maliit; hindi lamang Siya isang tao ngunit isang ordinaryong tao; hindi lamang wala Siyang kakayahang umakyat sa langit, hindi rin Niya kayang kumilos nang malaya sa lupa. Kung kaya ang mga tao ay pinakitunguhan Siya bilang isang ordinaryong tao; ginagawa nila ang kagustuhan nila kapag sila ay kasama Niya, at nagsasalita ng walang ingat na salita sa Kanya, ang lahat ng mga ito habang hinihintay pa rin ang pagdating ng “tunay na Cristo.” Isinaalang-alang ninyo ang Cristong dumating na bilang isang ordinaryong tao at ang Kanyang salita ay tulad ng sa isang ordinaryong tao. Samakatuwid, hindi niyo pa natatanggap ang anumang bagay mula kay Cristo at sa halip ay inilantad nang buo ang inyong kapangitan sa liwanag.

    Bago nakilala si Cristo, maaaring naniniwala ka na ang iyong disposisyon ay ganap nang nagbago, maaaring naniniwala ka na ikaw ay isang tapat na tagasunod ni Cristo, at maaaring naniniwala kang pinaka-karapat-dapat na tumanggap ng mga pagpapala ni Cristo. Dahil nilakbay mo ang maraming daan, gumawa ng maraming gawain, at nagluwal ng maraming bunga, kaya dapat ikaw ay siyang tumatanggap ng korona sa katapusan. Gayon man ay isang katotohanan ang hindi mo alam: Ang tiwaling disposisyon at paghihimagsik at paglaban ng tao ay nailantad kapag nakikita niya si Cristo, at ang paghihimagsik at paglaban na nakalantad sa naturang okasyon ay mas ganap at kumpleto kaysa sa anuman. Ito ay dahil si Cristo ay ang Anak ng tao at nagtataglay ng normal na pagkatao kung saan hindi Siya pinaparangalan o nirerespeto ng tao. Ito ay dahil ang Diyos ay naninirahan sa katawang-tao upang ang paghihimagsik ng tao ay dinadala sa liwanag nang lubusan at buong-linaw. Kaya sinasabi ko na ang pagdating ni Cristo ay hinukay ang lahat ng paghihimagsik ng sangkatauhan at ang kalikasan ng sangkatauhan ay maliwanag na nakikita. Ito ay tinatawag na “akitin ang isang tigre pababa ng bundok” at “akitin ang isang lobo palabas ng kuweba.” Masasabi mo bang ikaw ay tapat sa Diyos? Masasabi mo bang nagpapakita ka ng lubos na pagsunod sa Diyos? Masasabi mo bang hindi ka isang rebelde? Sinasabi ng iba: Sa bawat oras na nililikha ng Diyos ang aking kapaligiran, palagi akong sumusunod at hindi kailanman nagrereklamo. Bukod dito, wala akong pinanghahawakan na iba pang mga bagay-bagay tungkol sa Diyos. Sinasabi ng iba: Ang lahat ng mga gawaing ibinibigay sa akin ng Diyos, ay gagawin ko sa abot ng aking kakayahan at hindi ako magiging pabaya. Ngayon, tatanungin ko kayo nito: Maaari ba kayong maging kaayon kay Kristo kapag namuhay kayong kasama Niya? At gaano katagal kang magiging kaayon sa Kanya? Isang araw? Dalawang araw? Isang oras? Dalawang oras? Ang inyong pananampalataya ay kapuri-puri, ngunit wala kayong gaanong katatagan. Kapag tunay kang namumuhay kasama si Cristo, unti-unting malalantad ng iyong mga salita at kilos ang iyong makasariling pagpapahalaga at makasariling katuwiran, at gayun din ang iyong labis na pagnanasa at pagsuway at kawalang-kasiyahan ay likas na isisiwalat. Sa katapus-tapusan, mas lalo kang magiging mapagmataas, at kapag ikaw ay naging hindi kaayon kay Cristo tulad ng tubig sa apoy, ang iyong kalikasan ay ganap na malalantad. Sa oras na iyon, ang iyong iba pang paniniwala ay hindi na maaaring ikubli. Maging ang iyong mga reklamo, ay likas na ipapahayag, at ang iyong kasuklam-suklam na katauhan ay ganap na malalantad. Gayunman, patuloy mong itinatanggi ang iyong sariling paghihimagsik. At naniniwala ka na ang isang Cristong tulad nito ay hindi madaling tanggapin at Siya ay napakahigpit sa tao, at ganap ka lang magpapasakop kung Siya ay iba, isang mas mabait na Cristo. Naniniwala kayo na may isang dahilan para sa inyong paghihimagsik, na kayo ay nagrerebelde lang laban sa Kanya noong binigyan kayo ng pagsubok ni Cristo. Hindi ninyo kailanman napagtanto na hindi ninyo itinuturing bilang Diyos si Cristo, at wala rin kayong intensyong sundin Siya. Bagkus, matigas mong ipinagpipilitan na gumagawa si Cristo alinsunod sa iyong isipan, at sa anumang gawaing hindi pa nagagawa, naniniwala kang hindi Siya Diyos ngunit tao. Wala bang marami sa inyo ang nilabanan Siya sa ganitong paraan? Sino ba ang pinaniniwalaan ninyo? At paano ninyo ito hinahanap?

    Palagi ninyong nais makita si Cristo, ngunit pinapayuhan ko kayo na huwag dakilain ang inyong sarili; maaaring makita ng lahat si Cristo, ngunit sinasabi ko na walang sinuman ang akmang makita si Cristo. Dahil ang kalikasan ng tao ay puno ng kasamaan, pagmamataas, at paghihimagsik, kapag nakita mo si Cristo, ang iyong likas na katangian ay magiging sanhi ng kapahamakan sa iyo at hahatulan ka ng kamatayan. Ang iyong pakikisama sa isang kapatid na lalaki (o kapatid na babae) ay hindi gaanong maipapakita ang tungkol sa iyo, ngunit hindi ganoon kasimple kapag nakikipag-ugnayan ka kay Cristo. Sa anumang oras, maaaring mag-ugat ang iyong mga pagkaintindi, umusbong ang iyong pagmamataas, at mamunga ang iyong paghihimagsik. Paano ka magiging karapat-dapat na iugnay kay Christ taglay ang naturang pagkatao? Tunay mo ba Siyang maituturing bilang Diyos sa bawat sandali ng bawat araw? Magkakaroon ka ba ng tunay na pagsunod sa Diyos? Sinasamba ninyo ang matayog na Diyos sa inyong mga puso bilang si Jehovah ngunit pinapalagay ang nakikitang Cristo bilang isang tao. Ang inyong katinuan ay masyadong mababa at ang inyong sangkatauhan ay masyadong mababa! Hindi ninyo kaya na habambuhay ituring si Cristo bilang Diyos; sa halip, itinabi Siya at sinasamba niyo lamang Siya bilang Diyos kung kailan niyo lang gusto. Ito ang dahilan kung bakit sinasabi kong hindi kayo isang mananampalataya ng Diyos, ngunit kasabuwat sa mga taong lumalaban kay Cristo. Kahit na ang mga taong nagpapakita ng kabaitan sa iba ay nagagantimpalaan, ngunit si Cristo na ginagawa ang naturang gawain para sa inyo ay hindi minahal o ginantimpalaan ng tao, at hindi rin Niya natatanggap ang pagsunod ng tao. Hindi ba ito isang pinaka-nakalulungkot na bagay?

    Maaaring sa lahat ng mga taon ng iyong pananampalataya sa Diyos, hindi mo kailanman isinumpa ang sinuman o nakagawa ng masama, ngunit sa iyong pakikipag-ugnay kay Cristo, hindi mo mabigkas ang katotohanan, o sundin ang salita ni Cristo; sinasabi ko ngayon na ikaw ang pinaka-mapanlinlang at pinakamasama sa mundo. Kung ikaw ay talagang magandang-loob at tapat sa iyong mga kamag-anak, mga kaibigan, asawang babae (o asawang lalaki), anak na lalaki at mga anak na babae, at mga magulang, at hindi kailanman nananamantala ng iba, gayunman ay hindi ka maaaring maging kaayon at makipagpayapaan kay Cristo, at kahit na ibigay mo ang lahat ng pag-aari mo sa iyong kapwa o kinalinga nang mabuti ang iyong ama, ina, at kasambahay, sinasabi ko pa ring ikaw ay masama, at may katusuhan din. Huwag mong isipin na ikaw ay kaayon kay Kristo kung ikaw ay kaayon sa tao o gumagawa ng ilang mabubuting gawa. Naniniwala ka ba na ang iyong kagandahang-loob ay maaaring nakawin ang pagpapala ng Langit? Sa tingin mo ba na ang mabuting gawa ay ang panghalili para sa iyong pagsunod? Wala sa inyo ang maaaring tumanggap ng pakikitungo at pagpupungos, at ang lahat ay nahihirapang tanggapin ang normal na pagkatao ni Cristo. Ngunit lagi ninyong inaangkin ang pagsunod sa Diyos. Ang naturang pananampalataya gaya ng sa inyo ay magdadala ng karampatang kagantihan. Itigil niyo ang pagpapasasa sa mga malikhaing ilusyon at nagnanais na makita si Cristo; sapagka’t kayo ay masyadong maliit sa tayog, anupat hindi kayo karapat-dapat na makita Siya. Kapag ganap mo nang naitakwil ang iyong pagrebelde at kaya nang makipagpayapaan kay Cristo, likas na magpapakita sa iyo kung ganon ang Diyos. Kung pupunta ka upang makita ang Diyos nang hindi dumanas ng pagpupungos o ng paghatol, talagang magiging kaaway ka ng Diyos at itatakda sa pagkapuksa. Ang kalikasan ng tao ay likas na salungat sa Diyos, dahil ang lahat ng tao ay lubusang ginawang tiwali ni Satanas. Walang kahit anong mabuti ang magmumula sa isang tiwaling tao na nakiki-ugnay sa Diyos. Lahat ng mga aksyon at mga salita ng tao ay tiyak na ilalantad ang kanyang katiwalian; at kapag siya ay iniuugnay sa Diyos, ang kanyang pagrebelde ay ipapahayag sa lahat ng aspeto. Hindi alam ng tao na sinasalungat niya si Cristo, nililinlang si Cristo, at tinatakwil si Cristo; pagkatapos ang tao ay tutungo sa lalong mapanganib na estado. Kung magpapatuloy ito, siya ay masasailalim sa kaparusahan.

    Ang ilan ay maaaring naniniwala na kung may kaugnayan sa Diyos ay mapanganib, sa gayon mas matalino na magpakalayo-layo sa Diyos. Ano, sa gayon, ang matatanggap ng ganyang tao? Sila ba ay magiging tapat sa Diyos? Tunay na ang pakikipagugnayan sa Diyos ay lubos na mahirap, ngunit ito ay lubusan lamang dahil ang tao ay ginawang tiwali at hindi dahil ang Diyos ay hindi maaaring iugnay sa tao. Marahil ay pinakamahusay para sa inyo ang italaga ang mas malawak na pagsisikap sa katotohanan na kilalanin ang sarili. Bakit hindi kayo kinalulugdan ng Diyos? Bakit ang inyong disposisyon ay kasuklam-suklam sa Kanya? Bakit ang inyong mga salita ay nakapandidiri sa Kanya? Pinupuri ninyo ang inyong sarili para sa inyong maliit na katapatan at gusto ng gantimpala para sa inyong maliit na sakripisyo; minamaliit ninyo ang iba kapag nagpapakita kayo ng kaunting pagsunod, nagiging mapanlait sa Diyos kapag nakagawa ng maliit na bagay. Nagnanais kayo ng kayamanan at mga regalo at papuri para sa pagtanggap sa Diyos. Ang inyong puso ay nasasaktan kapag nagbibigay kayo ng isa o dalawang barya; kapag nagbigay kayo ng sampu, gusto ninyo ng mga biyaya at dapat angat sa iba. Ang katauhan katulad ng sa inyo ay talagang napakasakit na pag-usapan o pakinggan. Ano ang kapuri-puri sa inyong mga salita at mga pagkilos? Ang mga taong gumagawa ng kanilang mga tungkulin at mga taong hindi; silang namumuno at mga sumusunod; ang mga tumatanggap sa Diyos at yaong hindi; mga nabibigay at mga taong hindi; mga nangangaral at ang mga tumatanggap ng salita, at iba pa; lahat ng mga naturang tao ay pinupuri ang kanilang sarili. Nakatatawa ba ito para sa inyo? Tiyak na alam ninyong naniniwala kayo sa Diyos, ngunit hindi kayo maaaring maging kaayon sa Diyos. Tiyak na alam ninyong kayo ay hindi karapat-dapat, ngunit nananatili pa rin kayong mayabang. Hindi ba ninyo nararamdaman na ang inyong katinuan ay naging ganon sa puntong wala na kayong kontrol sa sarili? Paano kayo magiging karapat-dapat iugnay sa Diyos nang may ganoong katinuan? Ngayon, hindi ba kayo natatakot para sa inyong mga sarili? Ang inyong disposisyon ay naging gayon ngayon na hindi na kayo maaaring maging kaayon sa Diyos. Hindi ba katawa-tawa ang inyong pananampalataya? Hindi ba katawa-tawa ang inyong pananampalataya? Paano ka makikitungo sa iyong hinaharap? Paano mo pipiliin ang landas na lalakbayin?

Mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Ang pinagmulan：Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos

Rekomendasyon：Pag-imbestiga sa Kidlat ng Silanganan

Ang Ebanghelyo ay lumalaganap!

Pagpapahayag ng Makapangyarihang Diyos - Minamasdan ang Pagpapakita ng Diyos sa Kanyang Paghatol at Pagkastigo

Pagpapahayag ng Makapangyarihang Diyos - Minamasdan ang Pagpapakita ng Diyos sa Kanyang Paghatol at Pagkastigo

　　Katulad ng daan-daang milyong ibang mga tagasunod ng Panginoong Jesucristo, tayo ay sumusunod sa mga batas at utos ng Biblia, tinatamasa ang masaganang biyaya ng Panginoong Jesucristo, nagsasama-sama, nananalangin, nagpupuri, at naglilingkod sa ngalan ng Panginoong Jesucristo—at lahat ng ito ay ating ginagawa sa ilalim ng pangangalaga at pag-iingat ng Panginoon. Tayo ay madalas na mahina, at madalas ay malakas. Tayo ay naniniwala na ang lahat ng ating kilos ay alinsunod sa aral ng Panginoon. Maliwanag, kung gayon, na tayo rin sa ating sarili ay naniniwalang lumalakad sa landas ng pagsunod sa kagustuhan ng Ama sa langit. Nananabik tayo sa pagbabalik ng Panginoong Jesus , sa maluwalhating pagdating ng Panginoong Jesus, sa pagtatapos ng ating buhay dito sa lupa, sa pagpapakita ng kaharian, at sa lahat gaya ng nasasaad sa Aklat ng Pahayag: Ang Panginoon ay dumating, at may dalang sakuna, gagantimpalaan ang mabubuti at paparusahan ang masasama, isasama ang lahat ng sumusunod sa Kanya at malugod na tanggapin ang Kanyang pagbalik mula sa alapaap upang Siya ay salubungin. Tuwing ito’y ating maiisip, hindi natin mapigilang manaig ang ating damdamin. Tayo ay nagpapasalamat na tayo ay isinilang sa mga huling araw, at tayo ay mapalad na masaksihan ang pagdating ng Panginoon. Bagaman tayo ay nakaranas ng pag-uusig, ito naman ay para sa “lalo’t lalong bigat ng kaluwalhatiang walang hanggan”; kay laking pagpapala nito! Ang lahat ng pananabik na ito at ang biyaya na ipinagkaloob ng Panginoon ay dinadala tayo sa mahinahong panalangin, at tayo ay pinagsasama-sama nang madalas. Maaari ay sa susunod na taon, maaaring bukas, o maaring sa lalong madali kung kailan hindi inaasahan ng tao, ang Panginoon ay biglaang darating, at tiyak na magpapakita sa gitna ng kalipunan ng mga taong masigasig na naghihintay sa Kanya. Lahat tayo ay nakikipagpaligsahan sa isa’t isa, walang nagnanais na maiwan, nang sa ganoon ay maging unang kalipunan na mamasdan ang pagpapakita ng Panginoon, na maging isa sa mga unang aagawin sa alapaap. Ibinigay natin ang lahat, hindi alintana ang kalalabasan, para sa pagdating ng araw na ito. Ang ilan ay isinuko ang kanilang mga trabaho, ang ilan ay iniwan ang kanilang mga pamilya, ang ilan ay tinalikuran ang kanilang mga buhay may asawa, at ang ilan ay ipinamigay na ang kanilang mga inipon. Anong walang pag-iimbot na debosyon! Ang gayong sinseridad at katapatan ay nalampasan kahit ang mga banal sa nakalipas na panahon! Habang ang Panginoon ay nagkakaloob ng biyaya sa kung sinumang Kanyang naisin, at habag sa sinumang Kanyang naisin, ang ating debosyon at pagpapagal, tayo ay naniniwala, ay nakita na rin ng Kanyang mga mata. Gayundin, ang ating taos-pusong mga panalangin ay naabot na rin ang Kanyang mga tainga, at tayo ay nagtitiwala na tayo ay gagantimpalaan ng Panginoon dahil sa ating debosyon. Bukod doon, ang Diyos ay nagmagandang-loob sa atin bago pa man Niya nilikha ang mundo, at walang sinuman ang makapag-aalis ng mga pagpapala at pangako ng Diyos sa atin. Tayong lahat ay nagpaplano para sa hinaharap, at ating nakikini-kinita na ang ating debosyon at pagpapagal ay ating inilalaan para sa ating pagsalubong sa ating Panginoon sa hangin. Higit sa lahat, wala ni katiting na pag-aatubili, inilalagay natin ang ating sarili sa trono sa hinaharap, pinamumunuan ang lahat ng mga bansa at mga tao, o mga namamahala bilang mga hari. Ang lahat ng ito ay inaakala nating ibinigay na, o isang bagay na maaasahan.

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Purihin ang Bagong Buhay

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Purihin ang Bagong Buhay

Aleluya! Salamat at papuri sa ‘Yo!
Aleluya! Salamat at papuri sa Iyo, Makapangyarihang D’yos!

Kristo ng huling mga araw ay nagpakita, gumagawa at nangungusap sa tao.
Salita N’ya’y humahatol, dumadalisay, umaakay sa tamang pamumuhay.
Salita ng D’yos sa’ki’y bumago,
kaya ako ay may bagong buhay ng pagpupuri sa D’yos. (Aleluya!)
Sakit at kalituha’y wala na; pinalaya ang espiritu at umaawit. (Aleluya!)
Kaybuting maunawaan ang katotohanan. Daíg ang laman, kaylaya ko! (D’yos ay purihin!)
Mga paniwala’t ‘di pagkaunawa ay wala na, masuwaying disposisyon ko ay nabago.
Lumalakad ako sa daang maliwanag ng pantaong buhay; Pag-ibig ng D’yos ay napakahalaga at tunay na tunay! (D’yos ay purihin!)
D’yos ay ‘tinataas pag lasap pag-ibig N’ya.
Natikman ko na pag-ibig ng D’yos at kailanman ay ‘di na muling iiwan ang D’yos.